Różaniec... to od babci, dała mi go, kiedy dowiedziałem się o raku. Nie zdejmuję go – mówi Kuba, wspominając pielgrzymkę na Jasną Górę, na którą zabrały go mama i chrzestna. Tam – jak wspomina – poczuł niezwykłą moc, która przez niego przechodziła. – Pretensje do Boga? Nigdy ich nie miałem. Może przez tę chorobę wskazał mi nową drogę, pokazał palcem, że powinienem inaczej ustawić priorytety. Tak to traktuję – puentuje, dodając, że teraz o wiele więcej znaczą dla niego rodzina i troska o to, by dobrze przeżyć dzień. – Każda chwila jest cenna, dlatego ludziom zdrowym chciałbym powiedzieć, by nie marnowali życia. Wyścig szczurów czy zatracanie się w pracy w sumie niewiele znaczą. Życie jest o wiele bogatsze.