– Nasze życie potrzebuje światła, by nie potykać się w ciemności… Idziemy w świetle i w konkretnym kierunku – mówił o. Kazimierz Papciak SSCC podczas Mszy św. w katedrze wrocławskiej. W Dzień Życia Konsekrowanego zgromadzili się tu przedstawiciele zgromadzeń zakonnych, zakonnych seminariów, świeckich instytutów życia konsekrowanego oraz konsekrowanego dziewictwa – witani serdecznie przez o. Jacka Kicińskiego CMF, wikariusza biskupiego ds. życia konsekrowanego. W czasie Eucharystii, koncelebrowanej pod przewodnictwem abp. Mariana Gołębiewskiego, z udziałem bp. Andrzeja Siemieniewskiego, uroczyście odnowili swoje śluby.

Ojciec K. Papciak przypomniał im chwilę profesji zakonnej, gdy człowiek całe swoje życie składa „na stosie Bożej miłości”, by spalać się na nim dzień po dniu. Zachęcił do zadania sobie pytania o atmosferę i międzyludzkie relacje w zakonnych wspólnotach – które mogą przyciągać innych jak magnes lub przeciwnie, odpychać. – Dobrze jest być razem, ale tylko wtedy, gdy życie splata miłość. Gdy każdego człowieka uznamy za wysłannika Boga posłanego z zapytaniem o naszą miłość, przybliżymy niebo ziemi, przybliżymy Boga człowiekowi i człowieka Bogu – podkreślał, wskazując na fakt, że można wypełniać wszelkie przepisy, a jednocześnie odpychać ludzi sposobem bycia pełnym chłodu, pretensjonalności czy apodyktyczności, a także „grzechem złego humoru”, o którym wspomina ks. prof. R. Rogowski. – Niech nasze wspólnoty zakonne będą szczęśliwymi miejscami, z których będziemy uszczęśliwiać innych – życzył. Do budowania „wspólnoty serdecznych przyjaciół w Chrystusie” zachęcał także o. Piotr Liszka CMF, dziękując wszystkim za udział w uroczystości.

Tuż po niej znów zapłonęły świece – tym razem w rękach rodziców chrzestnych. Tradycyjnie już 2 lutego otrzymały chrzest dzieci urodzone na przełomie roku w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym we Wrocławiu.

    Ceremonia otwierająca procesję ze świecami Agata Combik/GN   Światło od ołtarza "rozeszło się" po świątyni Agata Combik/GN

  W procesji Agata Combik/GN      Katedrę wypełniły habity i welony wszelkiego kroju i barw Agata Combik/GN