Karol Białkowski: Skąd się wzięło Twoje zainteresowanie kobietami z Ravensbrück?

Ewa Rejman: Od przeczytania książki „I boję się snów” autorstwa dr Wandy Półtawskiej. Zafascynowała mnie bezkompromisowość kobiet stamtąd. To, że w skrajnych warunkach potrafiły zorganizować drużynę harcerską, że wstawały o czwartej rano, w stanie skrajnego przemęczenia, aby organizować tajne nauczanie. To, że potrafiły oddać jedzenie umierającym z głodu koleżankom. Zdarzały się przypadki, że oddawały za siebie wzajemnie życie. Chciałabym, aby ich czyny nie poszły w zapomnienie.