Nowy numer 13/2024 Archiwum
  • Zibi89
    13.10.2014 12:41
    http://pulaski.pl/index.php/publications/18-komentarz-midzynarodowy-puaskiego/718-panstwo-islamskie-dzihad-2-0

    Na wstępie istotne jest wprowadzenie teoretycznej perspektywy fundamentalistyczno-marksistowskiej, na której swoją wizję opiera Fred Halliday. Jak słusznie zauważa autor socjalistyczne państwa arabskie tj. np. Syria Assadów oparły się wpływom komunizmu w tym sensie, że nigdy w pełni nie zaakceptowały marksizmu-leninizmu, czyli socjalizmu naukowego jako ideologii dominującej w regionie. ISIL jest oparty o marksistowską teologię wyzwolenia z elementami islamizmu. Halliday porównuje ponadto zimnowojenne rewolucje na Bliskim Wschodzie do rewolucji południowoamerykańskich.

    I tu pojawiają się wątpliwości kto wspiera ISIL. Al-Qaida, Rosja, Chiny, Izrael?

    Wiele wskazuje, że Al-Qaida poza tym, że jest sieciową organizacją terrorystyczną jest także ideologiczno-politycznym koordynatorem działań wszystkich organizacji terrorystycznych typu fundamentalistyczno-marksistowskiego, w tym takich organizacji jak ISIL. Wyrosłych przecież po wojnie domowej w Afganistanie po wojnie sowiecko-afgańskiej.

    Rosji i/lub Chinom służyłoby ono w przypadku upadku reżimu Assada do utrzymania wpływów w regionie, a nawet do ich zwiększenia. Izraelowi do odsunięcia zagrożenia lub jego niesymetryczności. Jeżeli spojrzymy z punktu widzenia komu najbardziej na rękę jest destabilizacja regionu to wydaje się, że Izraelowi. Tylko, że jest to wyjście krótkookresowe. Strategia długo horyzontalna wskazuje, że za powstanie i działalność ISIL-u odpowiada … marksizm.

    Co się dotyczy możliwości powstrzymania ISIL. NATO jako jednostka nie znająca w pełni sieci powiązań Państwa Islamskiego powinna się wycofać. Paradoksalnie to właśnie obalenie reżimu Husajna doprowadziło do tej destabilizacji i pośrednio do Arabskiej Wiosny na Bliskim Wschodzie. Dlatego też pojawiły się u mnie wątpliwości czy przyłączenie Kuwejtu w 1990 roku przez Irak nie byłoby przejściowo w sensie geopolitycznym wyjściem słusznym ze wszech miar na drodze do umowy Weizmann-Fajsal, na której etapem powinna być współpraca Izraela, Iranu, Turcji i Arabii Saudyjskiej w celu likwidacji zagrożenia ze strony ISIL. I w ten sposób pozostanie Assada u władzy także jawi się jako ze wszech miar korzystne i/lub niezbędne do zachowania w miarę stabilnego status quo w regionie.

    PS. Analogia do wydarzeń prowadzących do powstania ZRA wydaje się całkowicie uprawniona. Wzrastające wpływy partii Baas stawały się zagrożeniem dla dotychczasowego podziału dwupartyjnego w Syrii.
    doceń 0
Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

Zapisane na później

Pobieranie listy