W Piśmie św. jubileusz oznaczał rok pięćdziesiąty – mówił przewodniczący sobotniej Eucharystii bp Andrzej Siemieniewski, odwołując się do Księgi Kapłańskiej. To tam znajduje się wezwanie, by w roku jubileuszowym każdy powrócił do swojej własności i do swego plemienia. – Napis umieszczony nad ołtarzem przypomina nam, że parafia obchodzi potrójny jubileusz, trzy razy po 50 lat. Jan Paweł II, mówiąc kiedyś o jubileuszowym świętowaniu, powiedział: niech będzie to powrót do duchowej własności, do duchowej rodziny chrześcijanina.

Zdjęcia:

Foto Gość DODANE 06.11.2021

150. rocznica konsekracji kościoła pw. św. Michała Archanioła na wrocławskim Ołbinie

​Jubileuszowe obchody otwarła Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Siemieniewskiego. Tuż po niej rozpoczęła się konferencja naukowa poświęcona dziejom świątyni.  

Ta duchowa własność splata się nierozerwalnie, zauważył, z materialną świątynią – konsekrowaną 8 listopada 1871 r. Biskup przypomniał o katastrofie budowlanej, która przydarzyła się w czasie budowy świątyni. Gdy w jej wnętrzu zaczęło chwiać się rusztowanie, zwiastując mające nastąpić wkrótce runięcie północnej wieży, robotnicy usłyszeli: „Uciekajcie w stronę ołtarza!” Także wobec innych, duchowych niebezpieczeństw, grożących wspólnocie Kościoła, warto wznieść okrzyk: „Uciekajcie tam, gdzie jest Jezus Chrystus”.

Bp Andrzej zaprosił do dziękczynienia za inicjatorów budowy kościoła, za tych, którzy przez lata wypełniali jego gmach modlitwą, którzy go odbudowywali ze zniszczeń wojennych, za obecnych gospodarzy parafii – salezjanów. Zachęcał, by powrócić na nowo sercem do duchowej wspólnoty, jaką jest Kościół.

Przypomniał słowa św. Pawła Apostoła o Kościele, jako Bożej budowli. „Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga, i że Duch Boży mieszka w was?” – Kościół jest budowlą, w której wciąż trwają prace budowlane. Św. Piotr powie, że chrześcijanin przypomina żywy kamień budowli – kamień, który Bóg chce postawić w konkretnym miejscu. To miejsce nazywamy powołaniem – mówił, zachęcając do aktywnego włączenia się w dzieło duchowej budowy, przez wypełnianie swoich obowiązków. Ta praca jest owocna, jeśli jest się kamieniem żywym, który otrzymał nowe życie z łaski.

– W czasie, gdy częściej mówi się o różnych upadkach ludzi żyjących w Kościele, tym bardziej potrzeba przypomnieć sobie, że największym skarbem Kościoła jest Jezus Chrystus, nazywany przez Apostoła fundamentem, jest Duch Święty, który w Kościele mieszka, Bóg Ojciec, ku którego chwale wznosi się ta świątynia – podkreślał. – Niech ludzkie grzechy nie przysłaniają nam piękna świątyni Bożej – mówił.