Najpierw trzeba wejść w podwórze – jedno z tych szarych miejsc na wrocławskim Nadodrzu. Mroczne przejście między kamienicami ktoś ozdobił rysunkami lecących ptaków. „Jesteś w porządku. Jesteś fajny. Lubię Cię” – głosi napis. Gość wchodzący do zniszczonego budynku staje zdumiony. Przed sobą ma okno wypełnione witrażem lśniącym barwami tęczy i ażurowym ornamentem. – To są denka plastikowych butelek i wytłoczki do jajek – tłumaczy Beata Ptak. Gustowne pufy okazują się uszyte z szarego papieru wypchanego gałgankami, a wystawa awangardowych fotografii – zbiorem zdjęć rentgenowskich bezdomnych osób.


Ludzi z ludźmi oswajanie


Nad stołem zrobionym z palet widać dwa ogromne wilki malowane sprayem, z sufitu zwisa wielka huśtawka. Cóż to właściwie jest? Pub, dom kultury, galeria sztuki, ogrzewalnia, miejsce pomocy?
– Wszystkiego po trochu, takie miejsce spotkania światów – mówi Andrzej Ptak, mąż Beaty, prezes Fundacji Homo Sacer. Od ponad 30 lat związany jest z Towarzystwem Pomocy św. Brata Alberta Chmielowskiego, obecnie jako wicekierownik schroniska dla bezdomnych mężczyzn w Szczodrem. Żeby sprawę jeszcze bardziej skomplikować, dodaje, że występował tu Teatr ZAR, związany z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego, wnętrze zostało zaaranżowane m.in. według pomysłu studentów wrocławskiej ASP, a tak w ogóle to mają tu się znaleźć także gabinety medyczne i kawiarnia, w planach jest m.in. upcykling i pieczenie chleba, może według jakichś starych receptur. Bo to przecież dawna piekarnia. Spotykają się tu artyści, bezdomni i ich przyjaciele, a także wszelkiej maści pasjonaci.