Homilię podczas Eucharystii wygłosił ks. dr Rafał Kowalski, rzecznik prasowy metropolity wrocławskiego. Nawiązując do odczytanego fragmentu Ewangelii o wskrzeszeniu córki Jaira oraz uzdrowieniu kobiety cierpiącej na krwotok kaznodzieja zaznaczył, że Jezus poprzez swoje czyny przypominał ludziom, że są dziećmi Boga.

- Tak, jak rodzic nie jest w stanie pogodzić się ze śmiercią swojego dziecka, tak Bóg nie zgadza się z tym, by śmierć nas zwyciężyła - mówił wrocławski kapłan.

Podkreślił przy tym, że ci, którzy jako akolici będą przekazywać swoim braciom i siostro chleb życia mają nie tyle spełniać określone zadanie, ile poprzez posługę objawiać ludziom Boga, który jest ojcem.

- Nikogo w tej posłudze nie wolno wam wykluczać, bo wszyscy są dziećmi Boga. Także ci, którzy są daleko od Kościoła. Także ci, którzy w oczach ludzi umarli dla kultu - mówił ks. Kowalski.

Termin „akolita” pochodzi z języka greckiego: „akoluthos” i oznacza towarzyszący lub posługujący. Posługa akolitatu jest udzielana najczęściej na czwartym roku studiów w seminarium duchownym i jest ostatnią z posług udzielanych przed święceniami diakonatu.

Zadaniem akolity jest pomoc diakonowi lub kapłanowi w sprawowaniu Eucharystii. Jest on nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej. Może zatem rozdawać Ciało Chrystusa podczas Mszy św. jak również zanosić je do chorych.

Akolita może też dokonywać puryfikacji (oczyszczenia) naczyń liturgicznych: pateny, kielicha, puszki. Wolno również akolicie dokonać wystawienia Najświętszego Sakramentu (w monstrancji lub puszce), jednak bez prawa błogosławienia i przewodniczenia adoracji, jak to czynią kapłani i diakoni.