Państwo Gwiazdowie opowiadali o charakterystyce czasów wielkiego masowego ruchu robotniczego przed i po stanie wojennym. - Z czym się kojarzyła "Solidarność" po Okrągłym Stole? Z tym, że związek zawodowy stał się partią polityczną, która miała udział w rządach. Dzięki sprytnym manewrom komunistów przyjęła w dużym zakresie na siebie odpowiedzialność za transformację ustroju - analizowała J. Gwiazda.

Podkreślała, że ochoczo wprowadzony plan Balcerowicza tak naprawdę niszczył polską gospodarkę.

- Kiedyś po spotkaniu z młodym człowiekiem zorientowaliśmy się, że były dwie "Solidarności". Pierwsza to ta, którą założyliśmy po strajkach w sierpniu 1980 roku, a która przetrwała 1,5 roku, bo 13 grudnia 1981 r. została rozjechana czołgami. Te 1,5 roku uważamy za duży sukces, bo sytuacja była trudna - wyjaśniała J. Gwiazda.

Wspomina, że najbardziej obawiali się tego, że bezpiece uda się wmontować "S" w system. Okres, który minął od wprowadzenia stanu wojennego do obrad Okrągłego Stołu, jest nazywany drugą "Solidarnością", która wówczas przechodziła pewną transformację. - Po stanie wojennym straciła swój lwi pazur. Panowała błędna koncepcja działalności podziemnej, która dzieliła "S" na oficerów dowodzących z okopów i ludzi, którzy mieli walczyć na barykadach, czyli toczyć nierówną walkę z kohortami ZOMO - tłumaczyła działaczka opozycji demokratycznej w PRL.

Jej zdaniem, o fakcie, że pierwsza "Solidarność" do końca zachowała niezależność, świadczy użycie siły przez władze PRL w postaci stanu wojennego. - Czego brakowało potem w podziemiu? Główni działacze nie stanowili wzoru dla jej pozostałych członków. A jedynym sposobem na utrzymanie morale jest służenie własnym przykładem - stwierdziła kobieta.