Projekt uchwały Rady Miasta Wrocławia oraz program przewidujący refundację in vitro ze środków pozostających w dyspozycji samorządu miejskiego budzi szereg zastrzeżeń natury formalnej i merytorycznej. Sama podstawa prawna uchwały Rady Miasta jest wadliwa, ponieważ powołane przepisy o samorządzie gminnym nie stwarzają samoistnej podstawy prawnej do wydania uchwały ws. refundacji in vitro przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Co równie istotne, procedowany program in vitro nie przewiduje wynikających z konstytucyjnego powiązania ochrony macierzyństwa i rodzicielstwa z ochroną małżeństwa, preferencyjnych rozwiązań dla małżonków, którzy są przez projekt traktowani w ten sam sposób co konkubinaty. W świetle konstytucyjnego sposobu rozumienia zasady równego traktowania, rozwiązanie to należy uznać za dyskryminujące małżeństwa i naruszające zasadę dobra dziecka. Program stwarza ustawową instytucjonalizację obejścia przepisów prawnych regulujących procedurę adopcji, regulowanej szczegółowo przez prawo rodzinne. Program ignoruje także zagadnienie prawa do poznania swojej tożsamości, przez co rażąco narusza konstytucyjne prawo dziecka do prawidłowo ustalonej filiacji.