Po jego gorliwej modlitwie na niebie pojawiła się ognista kula, która przestraszyła wojska nieprzyjaciela

publikacja 20.07.2017 06:50

Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu Śląskim. Studiował prawdopodobnie w Paryżu, Pradze i Bolonii. Jako kapłan wstąpił do dominikanów i otrzymał habit z rąk samego św. Dominika.

Po jego gorliwej modlitwie na niebie pojawiła się ognista kula, która przestraszyła wojska nieprzyjaciela Błogosławiony Czesław na ścianie klasztoru San Domenico di Fiesole, najprawdopodobniej nawraca wodza mongolskiej armii. Nie wiadomo jeszcze z którego wieku pochodzi fresk, ani kto jest jego autorem Radosław Michalski /Foto Gość

W roku 1222 roku wraz z innymi współbraćmi, w tym ze św. Jackiem Odrowążem, z którym był spokrewniony, przybył do Krakowa. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



Jan Długosz przytacza barwną legendę, jak Czesław w roku 1241 swoją modlitwą uratował Wrocław od najazdu Tatarów i całkowitego zniszczenia. Kiedy miasto zostało zajęte przez najeźdźców, część wrocławian postanowiła bronić się poza murami grodu. Czesław był duszą całej obrony. Podanie głosi, że modlił się o ocalenie miasta, wychodząc często na jego wały i zachęcając dzielnych obrońców do oporu. Gdy Wrocław wyszedł obronną ręką z tej wojennej zawieruchy, mieszkańcy przypisywali uratowanie miasta modlitwom i wstawiennictwu Czesława, którego wiara złamała siły nieprzyjacielskie. 

Błogosławiony Czesław jest patronem Wrocławia, a jego beatyfikacji dokonał Klemens XI w 1713 r. 

W ikonografii przedstawiany jest ze słupem ognia nad głową, który według tradycji ukazał się podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów i spowodował ich odwrót. Atrybutami błogosławionego są: krzyż misyjny, kielich, otwarta księga Ewangelii, laska pielgrzyma, lilia, monstrancja, puszka z komunikantami, lub różaniec.