– Dywan został wykonany przez panią zakrystiankę Marię Hamal, której pomagała córka Kamila i inne panie – wyjaśnia proboszcz, ks. Tomasz Czabator. – Kwiaty przyniosły z działek. Wykorzystały również gałązki ze ściętego żywopłotu – które utworzyły bazę dla całej konstrukcji. Panie wydrukowały na dużej drukarce wzorzec z papieru – ustalając kształty kwiatowych figur do wykonania i pozostawiając miejsca, które miały być wysypane płatkami o określonych kolorach. Po usypaniu wzoru papierowe elementy zostały delikatnie usunięte i pozostał piękny dywan.

Po barwnym kobiercu przeszedł niesiony przez księdza Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie – gdy procesja wyruszała do trzech ołtarzy na zewnątrz i gdy wracała do czwartego, umieszczonego w tym roku wewnątrz kościoła.

– Nasz dywan wciąż znajduje się w kościele – zachowamy go, dopóki pozostanie świeży – mówi ks. T. Czabator. – Mam nadzieję, że być może to początek nowej tradycji związanej z Bożym Ciałem w naszej parafii. Chcielibyśmy, by w przyszłym roku nasz dywan był jeszcze dłuższy; by biegł przez cały kościół. W prezbiterium będzie mógł być szerszy, a dalej węższy – by ludzie mogli wchodzić i wychodzić z ławek nie depcząc kwiatowego dzieła. Cieszymy się bardzo z tej inicjatywy!