Ks. dr Karol Milik (1892-1976) był administratorem apostolskim Dolnego Śląska z rezydencją we Wrocławiu w latach 1945-1951 r. Aresztowany i deportowany przez władze komunistyczne w 1951 r. przebywał na wygnaniu w klasztorze ss. Sacré Coeur w Polskiej Wsi (Pobiedziskach). W 1957 r. skierowany został przez prymasa Wyszyńskiego do ordynariatu gorzowskiego celem wspierania tamtejszego biskupa w udzielaniu sakramentu bierzmowania. Do zgonu rezydował w Gorzowie Wielkopolskim.

Zasadniczą część spuścizny archiwalnej ks. Karola Milka stanowią: pamiętnik liczący przeszło 1700 stron tekstu (obejmujący lata 1945-1951) oraz dziennik (prowadzony w latach 1951-1974).  Pisane ręcznie, piórem atramentowym, na luźnych kartach formatu A5. Kapłan przechowywał korespondencję, gromadził różne dokumenty, wycinki prasowe i egzemplarze gazet (prowadził stałą lekturę kilkunastu czasopism), często opatrując je notatkami, uwagami, zakreśleniami. Gromadził archiwalia w teczkach i kopertach (przeważnie formatu A4 i A5), które z kolei przechowywał w kilku niewielkich walizkach.

- Zbiór ten w większości są to źródła narracyjne (dzienniki) oraz korespondencja. Stają się niejako osobistą opowieścią ks. Milika o sobie i działalności w naszej archidiecezji. Pozwalają na uzupełnienie badań nad najnowszą historią Kościoła wrocławskiego oraz z pewnością dla przyszłych badaczy zbiór ten stanie się niezbędny dla wyjaśnienia wielu niezrozumiałych do dziś wydarzeń czy decyzji mających wpływ na kształtowanie się życia Kościelnego na Dolnym Śląsku - mówi ks. Stanisław Wróblewski

Spuściznę archiwalną ks. Karola Milika, po jego zgonie, odziedziczył bratanek ks. Tadeusz Milik. W 1983 r. w związku z pogarszającym się stanem swego zdrowia kapłan przekazał znaczną część archiwum po stryju dr hab. Jerzemu Pietrzakowi. Całość zawiera 25 profesjonalnie oprawionych tomów.

- Wyrażam wdzięczność prof. Jerzemu Pietrzakowi nie tylko za zabezpieczenie, ale również za skrupulatne uporządkowanie, skatalogowanie i opracowanie zbioru. Można powiedzieć, że uratował część dziedzictwa naszego Kościoła wrocławskiego. To znaczne wzbogacenie historii naszego lokalnego Kościoła po 1945 roku. Teraz naszą rolą jest odpowiednie zarchiwizowanie i udostępnienie za jakiś czas do badań, dla naukowców, co mieści się w celach działania fundacji Obserwatorium Społeczne - mówi ks. prof. Grzegorz Sokołowski.