Jak zaznacza, wymiarem pokazującym tę braterską więź jest wzajemne wsparcie w trudach drogi, gdy pojawiły się trudności, małe kryzysy, otarcia, pęcherze. - W tym wszystkim mamy jeden wspólny cel: dotrzeć do stóp jasnogórskiej Pani i tam zawierzyć swoją formacje i kapłaństwo - zaznacza.

Jest przekonany, że ubogaceniem i czymś, co pozwala doświadczyć dobroci są również spotkania z mieszkańcami kolejnych miejscowości, przez które klerycy przechodzą. - Spotkania te są pełne radości, życzliwości i wzruszeń ze strony gospodarzy. Jestem bardzo wdzięczny za wspaniałą gościnę i otwartość. Wszystkie powierzone intencje zabieram w sercu ze sobą, aby przedstawić je naszej Mamie - zapewnia.