Zasmakuj i podziel się

Aleksandra postanowiła sprawić swoim bliskim podarunek – nie „pod choinkę”, ale pod… lampion. Przy którym można coś poczytać!

Grudniowe spotkania.
Henryk Przondziono /Foto Gość

Wrocławianka Aleksandra Świdurska rok temu wpadła na pewien pomysł. – Zauważyłam, że moje przyjaciółki – zapracowane żony, mamy – nie znajdują czasu, by przed Bożym Narodzeniem pochylić się nad słowem Bożym – mówi. – Nie tylko one zresztą. Podobnie jest z różnymi osobami wśród krewnych, znajomych. Postanowiłam, że będę się modlić tekstami z liturgii słowa z Adwentu 2023 r., notując swoje adwentowe zamyślenia, a potem przygotuję broszurkę, którą podzielę się z bliskimi. Może ktoś stwierdzi: skoro moja koleżanka coś takiego dla mnie przygotowała, to poświęcę temu chwilę czasu?

Aleksandra tłumaczy, że nie zakładała, iż każdemu koniecznie przypadną do serca jej rozważania. – Przede wszystkim chciałabym, żeby zainspirowały kogoś do sięgnięcia po Pismo Święte i osobistego spotkania ze słowem. Do każdego Pan Bóg może przemówić w jedyny, niepowtarzalny sposób – zaznacza.

Początkowo zamierzała we własnym zakresie rozprowadzić broszurkę w kręgu rodziny i znajomych. Zaczęła jednak współpracę z Fundacją „On Jest”, działającą przy parafii pw. NMP Bolesnej przy ul. Tatarakowej, a jej dyrektor zaproponował szersze rozpropagowanie przemyśleń Oli. – Fundacja wspiera różne inicjatywy modlitewne, ewangelizacyjne, a także związane z budowaniem wspólnoty (w tym nawet np. kursy szycia) – wyjaśnia. – Moje adwentowe zamyślenia będą dostępne w formie broszury, ale też na facebookowym koncie fundacji. Będzie można je pobrać również przez kod QR – zapowiada Ola.

Teksty autorstwa Aleksandry wyszły „spod ręki i serca” żony i mamy. Niektóre zawierają odniesienia do rodzinnych realiów życia – są owocem spotkań z Bogiem wplecionych w codzienną bieganinę, choroby dzieci, budowanie relacji z małżonkiem. Mogą zainspirować zwłaszcza osoby idące w życiu podobną drogą, choć nie tylko.

– W codzienności jest wiele spraw, które stają się czasem wymówką, próbą usprawiedliwienia, dlaczego nie mamy czasu na spotkanie z Bogiem. Jeśli jednak pozbawimy się codziennych spotkań z Nim na modlitwie, to zabraknie żywej relacji z Bogiem, możliwości przeżywania z Nim także swoich problemów, wyzwań codzienności, spraw, które mamy na głowie – mówi.

Aleksandra w swoich rozważaniach pisze o radości i zawierzeniu, o odkrywaniu na nowo Magnificat, o dzwonku, który dla jednych brzmi jak dzwonek nieistniejącego renifera św. Mikołaja, dla innych jak dzwonek przypominający o spowiedzi. Pisze o tym, jak człowiek – na wzór setnika z Ewangelii – może „zachwycić Jezusa”, jak „podarować Mu kwiaty” niczym ukochanej osobie, której z błyskiem w oku posyłamy uśmiech, spontanicznie wykonując wiele codziennych rzeczy dla niej, a czasem porywając do tańca.

Jak przeżyć Adwent? Może warto sięgnąć po najprostsze rozwiązanie: posłuchać, co w tym czasie ma do powiedzenia Pan Bóg. A może pomysł Aleksandry to przepis na autentyczny, od serca, pomysł na prezent, nie tylko adwentowy: dzielenie się z bliskimi tym, co człowiek przeżył podczas swoich spotkań z Panem? Można to zrobić także na piśmie, korzystając z własnych zdjęć i opracowanej przez siebie szaty graficznej... Czas na grudniową – Bożą i rodzinną – serdeczną kreatywność