Diecezja wrocławska została erygowana w 1000 r. – obok biskupstwa w Krakowie i Kołobrzegu – w ramach metropolii gnieźnieńskiej. W Gnieźnie wyświęcono pierwszego biskupa wrocławskiego – Jana.
Ubiegłe edycje Nocy Kościołów cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Zachęcamy wszystkich diecezjan do skorzystania z przygotowanych atrakcji
ks. Rafał Kowalski /GN
1034–1037 – reakcja pogańska
1038 – najazd księcia czeskiego Brzetysława
1050 – odnowienie polskiej organizacji kościelnej przez Kazimierza Odnowiciela
1051 – bp wrocławski Hieronim sprowadza z Rzymu do Wrocławia relikwie św. Wincentego diakona, mianowanego wkrótce drugim patronem katedry
1149–1169 – diecezją kieruje bp Walter z Malonne, który w miejsce pierwotnej katedry rozpoczyna budowę katedry w stylu romańskim
1155 – papież Hadrian IV bullą protekcyjną bierze biskupstwo wrocławskie pod swoją opiekę
1169–1301– okres intensywnej działalności kolejnych biskupów, rozwój sieci parafialnej, zakonów, liczne fundacje klasztorów, m.in. w Lubiążu, Trzebnicy, Henrykowie; czas wielu świętych i błogosławionych (m.in. bł. Benigna, bł. Czesław, św. Jadwiga, św. Jacek Odrowąż, bł. Bronisława)
1241 – najazd Tatarów
1301–1376 – „złote biskupstwo” – czas bardzo silnej pozycji wrocławskiego biskupstwa
1376–1482 – upadek biskupstwa w późnym średniowieczu
1482–1520 – w przededniu reformacji
1519 – początek reformacji na Śląsku; czas reformy Kościoła i kontrreformacji prowadzonej przez świeckie władze
1565 – założenie seminarium duchownego we Wrocławiu
1702 – gimnazjum jezuickie we Wrocławiu zostaje wyniesione do rangi uniwersytetu przez cesarza Leopolda I
1742 – początek pruskiej władzy na Śląsku
1810 – sekularyzacja kościelnych majątków, w późniejszych latach Kulturkampf; zarazem czas rozwoju nowych zgromadzeń zakonnych i podejmowania nowych inicjatyw w Kościele
28.10.1925 – powołanie diecezji katowickiej
1929 – biskupstwo wrocławskie zostaje wyniesione do rangi arcybiskupstwa, a jego ordynariusz staje się głową osobnej, rozległej prowincji kościelnej, która obejmuje poza archidiecezją wrocławską, diecezję berlińską, delegaturę w Pile oraz diecezję warmińską
08.07.1945 – kardynał August Hlond, prymas Polski, otrzymuje od Stolicy Apostolskiej specjalne pełnomocnictwa dla uregulowania polskiej administracji kościelnej „in tutto teritorio polacco", w tym także na ziemiach zachodnich. W oparciu o te uprawnienia kardynał A. Hlond na dotychczasowym terenie archidiecezji wrocławskiej ustanawia trzy nowe jednostki administracyjne ze stolicami we Wrocławiu, Opolu i Gorzowie Wlkp. Na ich czele ustanawia administratorów apostolskich z prawami biskupów rezydencjalnych; 15.08.1945 wręcza im dekrety nominacyjne
01.09.1945 – ks. Karol Milik oficjalnie rozpoczyna urzędowanie we Wrocławiu jako administrator apostolski; tego dnia poprzysięga odbudowę zniszczonej katedry
1948 – Konferencja Episkopatu Polski we Wrocławiu
1951 – władze państwowe ogłaszają komunikat o likwidacji stanu tymczasowości w administracji kościelnej na ziemiach zachodnich, usuwają z urzędu ks. Karola Milika, zmuszają kapitułę katedralną do wyboru w jego miejsce wikariusza kapitulnego w osobie ks. Kazimierza Lagosza
1951– 1956 – czas stalinowskiego terroru i represji wobec Kościoła
29.07.1951 – poświęcenie odbudowanej katedry wrocławskiej
16.12.1956 – uroczysty ingres do katedry wrocławskiej bp. Bolesława Kominka – pierwszego po wielu wiekach we Wrocławiu biskupa polskiego
1964 – utworzenie Akademickiego Studium Teologicznego, przemianowanego później na Papieski Fakultet Teologiczny
26.06.1972 – bullą „Episcoporum Poloniae coetus” Papież VI reguluje stosunki kościelne w Polsce zatwierdzając powołane po wojnie nowe diecezje i powołując dla nich pełnoprawnych ordynariuszy; abp B. Kominek zostaje mianowany polskim arcybiskupem metropolitą wrocławskim, któremu podporządkowana jest diecezja opolską
05.03.1973 – abp Bolesław Kominek otrzymuje biret kardynalski i paliusz
10.03.1974 – abp Bolesław Kominek umiera; przez blisko 2 lata archidiecezją wrocławską zarządza w charakterze wikariusza kapitulnego bp Wincenty Urban, a władze państwowe utrudniają wybór pełnoprawnego ordynariusza
02.02.1976 – uroczysty ingres do katedry wrocławskiej abp. Henryka Gulbinowicza, dotychczasowego administratora apostolskiego w Białymstoku; kolejne inicjatywy arcybiskupa w czasach walki o wolność, m.in.: Arcybiskupi Komitet Charytatywny, Wrocławskie Towarzystwo Opieki nad Więźniami, Schronisko im. Brata Alberta, Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, Dom Samotnej Matki
21.06.1983 – wizyta Jana Pawła II we Wrocławiu
25.05.1985 – wyniesienie abp. H. Gulbinowicza do godności kardynalskiej
1985 – 1991 – pierwszy po wojnie synod diecezjalny
28.12.1989 – 02.01.1990 – XIV Europejskie Spotkanie Młodych zorganizowane we Wrocławiu przez wspólnotę z Taizé
25.03.1992 – na mocy bulli Jana Pawła II „Totus tuus Poloniae Populus” z terenu archidiecezji wrocławskiej zostaje wydzielona diecezja legnicka, ponadto 16 parafii wyłączonych z archidiecezji wrocławskiej należy odtąd do nowo utworzonej diecezji kaliskiej
28.12.1995–01.01.1996 – XVIII Europejskie Spotkanie Młodych zorganizowane we Wrocławiu przez wspólnotę Taizé
30.11.1996 – ks. Edward Janiak przyjmuje sakrę biskupią w katedrze wrocławskiej
25.05.– 01.06.1997 – 46. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny we Wrocławiu oraz wizyta Jana Pawła II