W 1908 roku Julius Schottlaender był najzamożniejszym obywatelem Wrocławia. Należały do niego liczne dobra ziemskie w dzielnicy Krzyki i wiele okolicznych wiosek. Ale był też filantropem, dla którego działalność dobroczynna była równie ważna jak robienie interesów. Hojnie wspomagał fundacje działające na rzecz ludzi ubogich i chorych, współfinansował także powstanie szpitala żydowskiego (dziś szpital kolejowy). To on stworzył od podstaw i przekazał mieszkańcom miasta Park Południowy. Nagrobek Juliusa jest największy na zabytkowym kirkucie, a swoim wyglądem nawiązuje do egipskiej mastaby - grobowca, który powstawał zanim zaczęto wznosić piramidy. W sumie na nekropolii przy ul. Ślężnej spoczywa ok. 12 tys. wrocławskich żydów. Tyle też jest ludzkich historii życia.