W dzień męki i śmierci Chrystusa na krzyżu nawet papież nie sprawuje Eucharystii. Liturgia tego dnia jest jednak bardzo bogata i wyjątkowa. We wrocławskiej katedrze rozpoczęła ją jutrznia, której przewodniczył ks. inf. Adam Drwięga. W homilii przypomniał historię krzyża, zwracając uwagę, że symbol hańby i potępienia, na którym wykonywano wyroki na największych przestępcach, zmienił swoje znaczenie, gdy życie na nim oddał niewinny Jezus Chrystus. Podkreślił także, że krzyż i symbole religijne mają prawo istnieć w przestrzeni publicznej. – Krzyż jest naszą chwałą i mową Boga do człowieka o miłości nieskończonej – mówił ksiądz infułat.  

W godzinach wieczornych we wszystkich kościołach odbyła się Liturgia Męki Pańskiej. Jej centralnym punktem (po liturgii słowa, w czasie której czytany z podziałem na role lub śpiewany jest opis męki Zbawiciela, a następnie wierni zanoszą modlitwy, polecając Bogu m.in. Żydów i ludzi niewierzących, a także prosząc o jedność chrześcijan) jest adoracja krzyża, który – stopniowo odsłaniany – jest ukazywany wiernym. Towarzyszy temu śpiew celebransa: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata” i odpowiedź wiernych: „Pójdźmy z pokłonem”. Po adoracji krzyża udziela się Komunii świętej, a następnie przenosi w uroczystej procesji Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego. W wielu kościołach adoracja trwa całą noc.

Na naszej stronie będziemy chcieli pokazać Groby Pańskie, przygotowane w dolnośląskich świątyniach. Zapraszamy do przesyłania fotografii (pod adresem: wrocław@gosc.pl) grobów z waszych kościołów.

  W trakcie jutrzni po każdym psalmie i czytaniach wygaszane były poszczególne świece ks. Rafał Kowalski/GN