Msza św. sprawowana przy kaplicy pw. Śmiertelnej Trwogi Chrystusa w obozie w Dachau oraz wspólna modlitwa w katedrze we Fryzyndze – to dwa główne punktu programu pielgrzymki polskiego duchowieństwa do miejsca, w którym blisko 1000 księży narodowości polskiej zostało zamordowanych tylko dlatego, że byli duchownymi.

Na okrucieństwo i zło, które przez 12 lat szalały w tym oddalonym zaledwie 20 km od Monachium miejscu zwrócił uwagę kard. Reinhard Marx, przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec, wzywając w czasie homilii narody polski i niemiecki, by były we współczesnej Europie świadkami cierpienia, ale i wzajemnego przebaczenia.

– Dla nas była to o tyle szczególna pielgrzymka, że przygotowujemy się we Wrocławiu do świętowania 50. rocznicy listu biskupów polskich do biskupów niemieckich ze słynnym zdaniem: „udzielamy przebaczenia i prosimy o nie” – mówi ks. Rafał Kowalski, rzecznik archidiecezji wrocławskiej i jeden z uczestników wyjazdu do Dachau.

– Modląc się w tym miejscu, człowiek uświadamia sobie, że w momencie kiedy kard. Kominek wraz z innymi biskupami wyciągał rękę do pojednania, we wspomnieniach wielu żyło okrucieństwo, którego doświadczyli na własnej skórze z rąk Niemców. Wówczas inaczej patrzy się na ten tekst – dodaje.

Zwraca przy tym uwagę na kontekst historyczny – polscy księża, pochodzący z terenów zajętych przez III Rzeszę, mogli opuścić obóz po podpisaniu volkslisty i zapewnieniu o porzuceniu kapłaństwa. – Wszyscy, którzy formułują absurdalne zarzuty (a takowe nie są jedynie domeną naszych czasów) o tym, iż Kościół jest watykańską organizacją na polskich ziemiach, powinni przynajmniej usłyszeć o wierności wobec Ojczyzny tych setek księży, którzy woleli każdego dnia znosić upokorzenie, głód, wyniszczającą pracę, czy w końcu oddać życie, niż wyrzec się polskości – podkreśla ks. Kowalski, dopowiadając: – Dachau to miejsce, gdzie słowo „wierność” przestaje być tylko teorią.

Polub nas, a nie przegapisz żadnej naszej informacji: