Nowoczesność w bieli przejdź do galerii

Pawilon Czterech Kopuł, tuż obok Hali Stulecia we Wrocławiu, po gruntownej odnowie otwiera podwoje dla zwiedzających – jako nowy oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

– Mariusz Hermansdorfer, mój poprzednik jako dyrektor muzeum, od lat 60. XX w. z wielką pasją tworzył trzon wielkiej kolekcji sztuki współczesnej, którą posiadamy – podkreślał dyrektor Piotr Oszczanowski. – Tworząc dla niej przestrzeń w Pawilonie Czterech Kopuł, zadbaliśmy o „higienę” jej odbioru. Oglądanie tego rodzaju dzieł stłoczonych w niewielkich pomieszczeniach bywa trudne. Tu, w obszernych salach modernistycznego budynku, pośród olśniewającej bieli, można obcować z nimi w zupełnie inny, nowy sposób.

– Nie jest może czymś wyjątkowym, że mamy w naszych zbiorach dzieła wielkich artystów, choćby Magdaleny Abakanowicz czy Władysława Hasiora. Naszym atutem jest jednak to, że posiadamy wyjątkowe prace tych właśnie twórców – mówi Barbara Ilkosz, jedna z dwóch, obok Barbary Banaś, kuratorów wystawy. Panie tłumaczą, że prezentacji kolekcji w nowej przestrzeni nie nazywają „wystawą stałą”, ponieważ w zamyśle ma to być nieustanna rotacja dzieł znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego. Oprócz tego planowane są, oczywiście, wystawy czasowe.

Obecnie w salach Pawilonu Czterech Kopuł zobaczyć można ok. 350 prac, dzieł 100 artystów. – Ta wystawa jest jakby skrótem polskiej sztuki powojennej – mówi B. Ilkosz. Najpierw zwiedzający zobaczy jej „korzenie” w postaci prac mistrzów 20-lecia międzywojennego (L. Chwistek, W. Strzemiński, S.I. Witkiewicz), potem pozna m.in. kolorystów oraz przedstawicieli nurtu socrealizmu, zobaczy, jak na sztuce odcisnęły piętno wydarzenia II wojny światowej, pozna kolejne nurty pojawiające się we współczesnej twórczości.

Muzeum umożliwia również poznanie historii samego Pawilonu Czterech Kopuł – wzniesionego w 1912 r., zaprojektowanego przez Hansa Poelziga na potrzeby Wystawy Stulecia zorganizowanej w 1913 r. Po II wojnie światowej w pawilonie znalazła się część ekspozycji Wystawy Ziem Odzyskanych, od 1953 r. działała tu Wytwórnia Filmów Fabularnych. W 2009 r. obiekt został przekazany Muzeum Narodowemu we Wrocławiu. Jego odrestaurowanie pochłonęło 84 mln zł.