Uroczystość rozpocznie się w kościele pw. św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego przy ul. Trzebnickiej w Obornikach Śląskich o. 17.00. Mszę św. koncelebrować będą ks. Jacek Wawrzyniak SDS – proboszcz oraz ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, duszpasterz Ormian w Polsce. Po Eucharystii z koncertem kolęd Ormian polskich oraz kolęd ormiańskich wystąpią Anna Przytulecka (pianino elektryczne), Georg Sayegh (skrzypce), Aram Sayegh (gitara).

Poświęcona zostanie tablica upamiętniająca ks. Samuela Manugiewicza (18.05.1871–28.12.1956) – kapłana urodzonego w Kutach nad Czeremoszem (obecnie Ukraina). Stamtąd – wraz z innymi repatriantami – przybyło do Obornik Śl. i innych podwrocławskich miejscowości wielu polskich Ormian.

Ks. Samuel Manugiewicz (Տէր Սամուէլ վրդ. Մանուկեվիչ), od 1895 r. kapłan ormiańskokatolicki, był wikarym katedralnym we Lwowie, notariuszem kurii arcybiskupiej, proboszczem parafii ormiańskokatolickiej w Tyśmienicy i w Kutach, senatorem II Rzeczypospolitej Polskiej, kanonikiem honorowym i dziekanem w Kutach, od 1938 burmistrzem Kut.

Na pamiątkowej tablicy czytamy dalej: „Patriota i społecznik. Zasłużony dla rozwoju miasta jako letniska. Prezes miejscowego Towarzystwa Gospodarczego i Związku Rolników, wiceprezes Czytelni Polskiej. Propagator spółdzielczości. W czasie kampanii wrześniowej 1939 organizował pomoc dla żołnierzy i cywilów udających się na emigrację. W czasie eksterminacji ludności żydowskiej dokonywanej w 1942 roku przez niemieckich okupantów ukrywał Żydów. Chronił polskie i ormiańskie rodziny w okresie prześladowań i mordów dokonywanych przez ukraińskich nacjonalistów w 1944 r. Po wojnie nie opuścił ukochanych Kut. Posługę duszpasterską, w konspiracji, pełnił do śmierci. W hołdzie – potomkowie od Jakóba Manugiewicza w 60. rocznicę śmierci. Oborniki Śląskie, 28.12.2016.”

Ormianie wkrótce będą wspominać kolejną ważną dla siebie rocznicę. Jak wyjaśnia dr hab. Andrzej A. Zięba „W 2017 minie 650 lat od chwili wystawienia pierwszego państwowego dokumentu, adresowanego wyłącznie do Ormian jako poddanych króla polskiego. W wigilię dnia świętej Agnieszki (20 stycznia) 1367 roku król Kazimierz, zwany potem Wielkim, udzielił przywileju ormiańskiemu biskupowi Grzegorzowi. Przywilej ten fundował Kościół ormiański w Polsce i dawał mu wszelkie wolności (…)”. Atrybutem św. Agnieszki jest baranek. On także – zwany barankiem z labarum – stał się znakiem herbowym gmin ormiańskich w Polsce, powstających od połowy XIV wieku, także stał się baranek, zwany. Do tego baranka nawiązuje także znak jubileuszowy opracowany przez Katarzynę Agopsowicz na obchody 650-lecia diaspory ormiańskiej w Polsce.