Bóg jest głodny naszej miłości przejdź do galerii

Metropolita dziękował za dar modlitwy, jakim wspierają jego posługę, i zwrócił uwagę na szczególny wymiar nadchodzących dni: – Bóg oczekuje od nas miłości, pragnie naszej, waszej miłości – podkreślał. – Święta Bożego Narodzenia są czasem, gdy możemy medytować na klęczkach przed żłóbkiem i próbować zrozumieć tajemnicę Bożej miłości.

Wyjaśniał, że tak czynili wielcy teologowie w 2. połowie XIII, w XIV wieku, przedstawiciele nurtu teologii franciszkańskiej biorącego początek od Dunsa Szkota.

– Akcentował on w tajemnicy Wcielenia Chrystusa pragnienie Boga, by był ktoś, kto jest w stanie kochać Go miłością nieskończoną, doskonałą – mówił arcybiskup. – Tego nie mógł dać w pełni Bogu żaden człowiek, tym bardziej obciążony winą, grzechem. Dlatego rodzi się Syn Boży, który przyjmuje ludzką naturę, staje się jednym z nas – po to, by dać tę nieskończoną, czystą, piękną miłość swemu Ojcu.

– My, stanowiąc mistyczne Ciało Chrystusa, jesteśmy niejako włączeni w tę miłość Chrystusa. Na miarę naszych sił razem z Chrystusem dajemy Ojcu niebieskiemu, Trójcy Świętej, dar naszej miłości – kontynuował. – Bóg jest głodny, jest spragniony naszej miłości.

Spotkanie – w którym uczestniczyli także abp senior Marian Gołębiewski i bp Jacek Kiciński – otworzył o. Fabian Kaltbach OFM, delegat ds. zakonów męskich w archidiecezji wrocławskiej.

– Tajemnica Bożego Narodzenia potrzebuje ciszy, spokoju. Jako zakonnicy, osoby konsekrowane, chcemy zwrócić na to szczególną uwagę – mówił, dodając, że w tę tajemnicę wdziera się zgiełk, huk, daleki od ciszy betlejemskiej szopki. – Chcemy usłyszeć to, co Bóg chce nam przekazać, by Jego słowo było skuteczne.

S. Dorota Zamojska, referentka archidiecezjalna, dziękowała biskupom za posługę wobec osób konsekrowanych, wspominając o szczególnym darze, jaki siostry naszej archidiecezji podejmują: jest to dar rocznej modlitwy w intencji biskupów i kapłanów, w intencji rodzin oraz dzieci i młodzieży. Te trzy intencje zostały „rozdzielone” pomiędzy konkretne zgromadzenia oraz członkinie indywidualnych form życia konsekrowanego. Za siostry te modlą się z kolei zakonnice ze wspólnot klauzurowych.