Spieszyła się do rajskich ogrodów przejdź do galerii

Dzisiejsza patronka, św. Dorota, doskonale zrozumiała wezwanie do świętości. Jej imię pochodzenia greckiego znaczy „dar Boży”. Jest rzeczywiście dla naszej wspólnoty Bożym darem. Wstawia się za nami – za tymi, którzy modlili się w tym kościele przed wiekami, za nas, pielgrzymujących, za tymi, którzy przyjdą po nas – mówił proboszcz ks. Andrzej Brodawka, przypominając sylwetkę św. Doroty, dzięki rozpowszechnionemu kultowi dołączonej do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli [jako piętnasta!].

Zdjęcia:

Była córką rzymskiego senatora. Urodziła się prawdopodobnie w Cezarei Kapadockiej w 290 r. Otrzymała staranne wychowanie. Poniosła śmierć męczeńską za czasów cesarza Dioklecjana.

Przyczynił się do tego Suprycjusz, bezwzględny namiestnik prowincji, gdzie mieszkała Dorota. Bezskutecznie usiłował nakłonić ją do odstąpienia od chrześcijaństwa groźbami tortur. Następnie nakłonił jej siostry Kalistę i Krystynę – które wyrzekły się ze strachu przed męką wiary w Chrystusa – by przekonały Dorotę do zmiany decyzji. Ostatecznie jednak to ona zachęciła ich do powrotu do Jezusa, co przypłaciły życiem.

Dorota, po wielu torturach, została skazana na ścięcie mieczem. Zgodnie z legendą, gdy prowadzono ją na śmierć, młodzieniec imieniem Teofil zapytał dziewczynę, czemu to tak śpieszno jej do śmierci. „Bo idę do niebieskich ogrodów” – odparła. „Gdybyś mi z tych ogrodów podarowała owoce lub kwiaty, wtedy bym uwierzył″ – stwierdził. W tym momencie pojawiło się dziecko niosące kwiaty i owoce – choć trwała zima. Teofil nawrócił się i również poniósł śmierć.

Atrybutami św. Doroty stały się owoce i kwiaty w koszu, a także miecz. W ołtarzu głównym kościoła górującego nad ul. Świdnicką we Wrocławiu zobaczyć można obraz przedstawiający scenę męczeństwa świętej, a na zewnątrz świątyni znajduje się jej figura. Wypowiadany co roku tekst modlitwy błogosławieństwa jabłek pochodzi z rytuału archidiecezji wrocławskiej, zreformowanego przez biskupa Henryka w XIV w.

Na zakończenie Mszy św. w dzień parafialnego odpustu wierni otrzymywali błogosławieństwo relikwiami św. Doroty; mogli również zabrać do domów poświęcone jabłka.