To chyba jedyny „pozytywny” akcent głośnej na początku lat 90. XX w. afery FOZZ, która doprowadziła do jednej z największych w historii III RP defraudacji środków publicznych. Zanim sprawa została nagłośniona, profesor fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego Jerzy Przystawa prosił o interwencję różnych polityków. Bezskutecznie. Profesorowi trudno było to zrozumieć. Pytał: „Kim są ci ludzie?”, „Kto ich wybrał?” „Jak kontrolować ich pracę na rzecz społeczeństwa?”. Tak zrodziła się myśl, że jeśli to państwo ma dobrze funkcjonować, musi zmienić się ordynacja wyborcza w ten sposób, by politycy byli odpowiedzialni przed swoimi wyborcami.