Janusz D. Telejko swoją pracę artystyczną rozpoczął w 1985 r., reżyserując przedstawienie plenerowe oparte na „Zemście” Aleksandra Fredry pt. „Hrabiowski proces”. W jego dorobku są też teksty do oratorium „Helmut James von Moltke” oraz kantat: „Święta Jadwiga Śląska – Patronka porozumienia”, „Tu się urodziłem”, „Najwyższy dar Eucharystia” i Kantaty Tumskiej „Wrocław – miasto spotkań”. Był też reżyserem i scenarzystą koncertów organizowanych przez Radio Rodzina. Za swoją pracę na rzecz kultury został uhonorowany wieloma odznaczeniami: m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi za 25 lat pracy artystycznej przyznanym przez prezydenta RP i Krzyżem „Pro Ecclesia et Pontifice” – jednym z najważniejszych odznaczeń przyznawanych przez Kościół katolicki osobom świeckim.