Tutaj uroczystą Eucharystią, której przewodniczył abp Marian Gołębiewski rozpoczęła się peregrynacja papieskiego krzyża po parafiach naszej archidiecezji. Metropolita wrocławski wspominając ostatni Wielki Piątek w życiu Jana Pawła II mówił: – Widzieliśmy ten obraz, który wstrząsnął nami do głębi: papież pomału żegnający się z tym światem chwyta krzyż i mówi mu w swym sercu: „Witaj krzyżu nadziejo jedyna”.

Hierarcha zwrócił także uwagę, że uczeń Chrystusa to człowiek, który od siebie wymaga, podkreślając, że z tą cechą wiąże się umiejętność nawracania się. – Nawrócenie to nie tylko jakaś kosmetyka w naszym życiu, to nie tylko mała nieznaczna korekta, ale to radykalna zmiana marszu życiowego i dotychczasowej trajektorii naszego życia. To zerwanie z dotychczasowym stylem życia:

Nawiązując do czytań biblijnych abp M. Gołębiewski zwrócił uwagę na trzy praktyki proponowane na czas pokuty: modlitwa, jałmużna i umartwienie:

Na zakończenie metropolita po raz kolejny przypomniał o konieczności wymagania od siebie i podejmowania wysiłków zmierzających do nawrócenia:

W imieniu wspólnoty parafii katedralnej papieski krzyż w Matce Wrocławskich Kościołów przywitał ks. inf. Adam Drwięga. Wspomniał przy tym wizytę Jana Pawła II we Wrocławiu w 1997 r.

– Gdy 16 lat temu witałem papieża w bramie katedry nie wiedziałem, że po tym czasie będę witał krzyż, który mu towarzyszył w ostatnich dniach, gdy wybierał się w drogę do domu Ojca – mówił proboszcz parafii katedralnej, a przywołując słowa Benedykta XVI dodał, że słowo „krzyż” w życiu Jana Pawła II nie było jedynie słowem. Dodał także:

  Krzyż w katedrze przywitał ks. inf. Adam Drwięga, proboszcz parafii katedralnej Ks. Rafał Kowalski/GN   W czasie Mszy św. dokonano posypania głów popiołem Ks. Rafał Kowalski/GN