"Ślad Losu" na Politechnice Wrocławskiej

  "Zanucę pieśń młodości, gdy pod sercem ufnym nosiłam Cię..." Agata Combik/GN

„Zstąpiłem z gwiazd, by zbawić świat, nie potępić...”, „Gdzie tylko grzech cię dotknie, tam Mnie czekaj – pomocną rękę dam...”. Słowa Chrystusa zabrzmiały mocno w auli Politechniki Wrocławskiej. Droga Krzyżowa „Ślad Losu”, ze słowami redemptorysty o. Andrzeja Wodki CSsR oraz muzyką jego współbrata o. Wojciecha Skroboszewskiego CSsR, powstała na początku lat 90. XX w., a po raz pierwszy została wykonana przez zespół „Copiosa” działający przy seminarium redemptorystów. W wielkanocny czwartek można ją było po raz kolejny obejrzeć, wysłuchać i przemedytować we Wrocławiu. Męka Chrystusa w oktawie Zmartwychwstania Pańskiego? – Ta Droga Krzyżowa nie kończy się na XIV stacji, prowadzi dalej, do zmartwychwstania – mówił o. Mariusz Simonicz, duszpasterz DA "Redemptor", zapraszając do udziału w modlitewno-artystycznej inscenizacji paschalnych wydarzeń.

Przejmująca muzyka, słowa, elementy pantomimy, a na końcu także chleb, którym dzielili się uczestnicy – wszystko tworzyło niepowtarzalną całość. „Wielka część ułomności naszego brata znajduje się w naszym własnym spojrzeniu...”, „Kiedy nie kochasz ponad miarę, nie kochasz wystarczająco...” – głosiły napisy wyświetlane przy kolejnych stacjach. „Co dla człowieka jest końcem, dla Boga jest początkiem” – przypominał ostatni.

  "... Ścieżkę mą skrzyżuj z Twą..." Agata Combik/GN   "Nie mogę, Synku, dojść, nie mogę objąć Cię..." Agata Combik/GN

  "W serc ludzkich uderz skałę..." Agata Combik/GN   Z młotkiem, którym przybiliśmy Pana... Agata Combik/GN

  "Bądźcie niedaleko... Przybędę do was w zwycięstwie i chwale..." Agata Combik/GN   Łamanie chleba na końcu spotkania Agata Combik/GN