Boży człowiek

Kard. August Hlond w sprawozdaniu przesłanym w 1946 r. do Sekretariatu Stanu pisał o ówczesnym administratorze apostolskim w Opolu ks. Bolesławie Kominku w ten sposób: „To człowiek Boży, przykładny i gorliwy pasterz o miłym usposobieniu, przyjmowany z sympatią tak przez Polaków, jak Niemców. Ma osiągnięcia nieznane innym ordynariuszom”. Podkreślił przy tym, że dzięki zdolnościom i gorliwości ks. Kominka Administracja Apostolska Śląska Opolskiego była już w 1946 r. najlepiej zorganizowanym Kościołem partykularnym na Ziemiach Odzyskanych i funkcjonowała „jako prawdziwa diecezja, pełna życia i religijnego zapału”.

Przyszły metropolita wrocławski urodził się 23 grudnia 1903 r. w Radlinie. Po ukończeniu studiów teologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1927 r. w Katowicach przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1927-30 studiował w Instytucie Katolickim w Paryżu, zdobywając licencjat nauk społecznych i doktorat z filozofii. Wróciwszy na Śląsk, pracował jako wikariusz w Katowicach, a następnie został sekretarzem Akcji Katolickiej oraz referentem Wydziału Duszpasterskiego Katowickiej Kurii. W 1945 r. został administratorem apostolskim Śląska Opolskiego.

W grudniu 1956 r. objął rządy w Archidiecezji Wrocławskiej. Erygował ponad 100 nowych parafii i odbudował ponad 280 kościołów. W 1957 r. utworzył Katolicki Instytut Naukowy, który rok później został zlikwidowany przez władze państwowe, obawiające się przekształcenia instytutu w uczelnię wyższą. W 1959 r. założył Księgarnię, a w 1969 r. Wydawnictwo Archidiecezjalne. W 1964 r., dzięki wysiłkom jego biskupa pomocniczego Pawła Latuska, rektora Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego, Stolica Apostolska przyznała wrocławskiej uczelni teologicznej prawo nadawania licencjatu z nauk teologicznych, a 4 lata później uznała studia w Arcybiskupim (Wyższym) Seminarium Duchownym za kontynuację studiów przedwojennego Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego, nadając w 1974 r. Wrocławskiemu Wydziałowi Teologicznemu tytuł „Papieski”. Dzięki Jego zabiegom w Rzymie bł. Czesław został patronem miasta Wrocławia

Miał ogromny wkład w dzieło zjednoczenia Ziem Zachodnich z Macierzą. Walnie przyczynił się do ostatecznego uregulowania administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Był głównym redaktorem głośnego listu o wzajemnym przebaczeniu do biskupów niemieckich. 28 czerwca 1972 r. został metropolitą wrocławskim, a 6 lutego 1973 r. otrzymał kapelusz kardynalski.

Kardynał Bolesław Kominek zmarł 10 marca 1974 r. Kardynał Stefan Wyszyński powiedział w dniu pogrzebu nad Jego trumną, że „chociaż był pogłębiony filozoficznie, teologicznie i społecznie, to jednak w swojej osobistej modlitwie był jak małe dziecko śląskie. Tak zapadła mu w duszę jego górnicza ojczyzna. Godzien jest chwały ołtarzy ze względu na heroiczną miłość Boga i bliźniego z motywów nadprzyrodzonych oraz autentyczną i głęboką miłość do Matki Boskiej”.

Wspominając metropolitę wrocławskiego bł. Jan Paweł II mówił: „Poprzez wszystkie wspomnienia powraca do mnie Jego postać, wyrazista, dynamiczna, kapłańska, biskupia, zaangażowana, odważna – człowiek szerokich horyzontów, pionier polskości, hierarcha Kościoła, sługa Boga i ludzi. Postać jednoznaczna, Postać wyrazista, Postać historyczna, Postać niezwykła. Stale modlę się za Jego duszę. Pozostał mi bliski”.