Włączeni w Boży taniec

Ogólnopolskie Sympozjum Teologii Życia Konsekrowanego, zorganizowane w Krzydlinie Małej przez Papieski Wydział Teologiczny i Zgromadzenie Misjonarzy Klaretynów, zakończyło się w niedzielę 4 maja.

Na doroczne ogólnopolskie spotkanie przyjechało z różnych stron Polski 120 osób reprezentujących najrozmaitsze zgromadzenia zakonne, świeckie instytuty życia konsekrowanego oraz indywidualne formy życia konsekrowanego – dziewice i wdowy konsekrowane, a także osoby przygotowujące się do wejścia na taką drogę życia.

Sympozjum „Rozpocząć na nowo od Chrystusa. Evangelii Gaudium w życiu konsekrowanym” trwało od 1 do 4 maja, a otwarła je Eucharystia pod przewodnictwem bp. Andrzeja Siemieniewskiego oraz wykład poświęcony kontemplacji oblicza Chrystusa – wykład, w którym biskup podkreślił, że jedną z dróg odkrywania tego oblicza jest wpatrywanie się w „twarz” Kościoła, wspólnoty, która gromadzi się, modli, oraz wychodzi z Ewangelią na zewnątrz. – Bóg tak miłosiernie nas kocha, że dla samego Siebie jest niemiłosierny… Mój los jest dla Niego ważniejszy niż Jego własny los – mówił w swojej prelekcji ks. dr Marek Dziewiecki, przekonując, że osoby konsekrowane muszą być świadkami miłosiernej miłości Boga – nieskończonej, ale, jak dodał, nie naiwnej i tolerującej zło. – Bóg przebaczy nam miliony razy, jeśli się nawracamy, ale… ani sekundy wcześniej – tłumaczył. Z kolei s. dr Jolanta Hernik przekonywała, że konieczne jest w życiu konsekrowanym zachowanie przestrzeni ciszy – która nie jest ucieczką, ale skupieniem, umożliwiającym ofiarne życie, zachowanie w sercu gotowości do bycia prowadzonym w nieznane i „tkanie więzi międzyludzkich rodzących solidarność”.

Włączeni w Boży taniec   Bp Andrzej mówił o kontemplowaniu oblicza Chrystusa w obliczu Kościoła Agata Combik /GN O. prof. Piotr Liszka zastanawiał się nad kwestią zachowania tożsamości – osobistej i wspólnotowej – a o. prof. Józef Augustyn mówił m.in. o konieczności konfrontowania się instytutów życia konsekrowanego z innymi środowiskami. – Są jak lustro, ukazujące prawdę o nas – wyjaśniał, mówiąc o ludzkiej skłonności do pielęgnowania i dobrych i złych obyczajów. – Dopóki do ciebie nie strzelają, nie wiesz, kim jesteś – twierdził, podkreślając wartość wszelkich trudnych doświadczeń. O wpatrywaniu się w Chrystusa, życiu Jego słowem i dzieleniu się tym doświadczeniem z innymi mówiła s. dr Władysława Krasiczyńska, porównując życie Trójcy Świętej do „tańca trzech wiecznie miłujących się Osób Boskich”. – Osiągnąć życie wieczne to znaczy przyłączyć się do tańca – stwierdziła. – Gdy my z Bogiem tańczymy, możemy w ten taniec wciągać innych.

Wyzwania stojące przed osobami konsekrowanymi wobec laicyzacji, globalizacji i utraty poczucia misji przez współczesnych ludzi były tematem wystąpienia o. prof. Jacka Kicińskiego. O radości konsekracji, zdolnej promieniować na innych mówił o. prof. Czesław Parzyszek, z kolei o. prof. Kazimierz Papciak zachęcał osoby idące tą drogą do wrażliwości na sprawy społeczne.

Uczestnicy mieli do wyboru wiele konwersatoriów tematycznych. Między chwilami modlitwy i wykładami trwały ponadto ożywione rozmowy, wymiana doświadczeń i wspólne muzykowanie. – Sympozjum to wspaniała okazja, by poznać różnorodność charyzmatów, darów, dróg życia – mówiła s. Jolanta.


 

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..