Szare, ale słoneczne

– Zawsze mi imponowały uśmiech, szary habit i naturalność sióstr – mówił podczas Eucharystii w kościele pw. św. Bonifacego do duchowych córek świętej: urszulanek Serca Jezusa Konającego, zwanych zwyczajowo „urszulankami szarymi”. – Dobry pasterz to ten, który kocha, który się opiekuje, przytula do serca, wskazuje drogę, daje pocieszenie... Kocha i jest wierny – stwierdził w homilii o. Jacek Kiciński, przedstawiając „pasterskie” rysy postaci św. Urszuli. Pełniła swą posługę na terenie Rosji, Danii, Norwegii. Troszczyła się o ludzi potrzebujących pomocy, o dzieci pozbawione opieki w trudnych czasach I wojny światowej, w okresie nędzy duchowej i materialnej, rozbitych rodzin, emigracji. – Św. Urszula pokazuje umiejętność odczytywania znaków czasu i odpowiedzi na nie w świetle Ewangelii. To ona dostrzegła, że źródłem prawdziwej jedności może być tylko duchowa odnowa – mówił, dodając, że jej aktywność wypływała z głębokiej więzi z Bogiem. – Wiedziała, że bez modlitwy nie można niczego w życiu uczynić. Na wszystko mogło jej braknąć czasu, tylko nie na modlitwę. Była dla niej mostem łączącym ziemię z niebem.

  Siostry obchodzą w tym roku 150. rocznicę urodzin swojej założycielki Agata Combik /Foto Gość Zachęcał do modlitwy o „dobrych pasterzy, kapłanów i siostry zakonne, którzy będą przypominać trzy najważniejsze na świecie słowa: Bóg jest miłością.”

W uroczystości wzięły udział m.in. siostry urszulanki z Sycowa, a także boromeuszki. Powitani przez proboszcza, ks. Wojciecha Tokarza, dziękowali wspólnie za Urszulę – świętą uśmiechniętą. Na zakończenie Mszy św., sprawowanej w Niedzielę Dobrego Pasterza, kapłani otrzymali wiązanki ze słonecznikami. Jak tłumaczyła przełożona urszulanek szarych, s. Justyna, to ten kwiat, symbol pogody ducha, „słoneczności” i pokoju duszy jest jednym z symbolów duchowości przekazanej zgromadzeniu przez założycielkę.

Polub nas, a nie przegapisz żadnej naszej informacji: