Honorowymi Obywatelami Wrocławia zostało dwóch duchownych. Obaj odcisnęli swoje piętno na wychowaniu w wartościach oraz patriotyzmie.
Tytuł Civitate Wratislaviensi Donatus otrzymali ks. Stanisław "Orzech" Orzechowski i o. Ludwik Wiśniewski, dominikanin. Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, mówiąc o wyróżnionych, tłumaczył, że byli oni dwoma najważniejszymi duszpasterzami czasów "Solidarności". Zaznaczył także, że przyznanie im honorowego obywatelstwa jest wyrazem uznania dla tych, którzy przygotowywali i współtworzyli grunt do społecznych przemian.
W laudacji senator Jarosław Obremski mówił, że oba życiorysy są jednocześnie trochę bliźniacze, a trochę wzajemnie się uzupełniają. - Obydwaj współtworzyli przestrzeń wolności i prawdy we Wrocławiu. Obaj darzą się przyjaźnią, a tworzone przez nich środowiska kształtowały Wrocław zarówno lat 80. XX w., czasów przełomów, jak nasze współczesne miasto - przekonywał.
- To wielki i niekłamany zaszczyt dziękować w imieniu ks. Orzechowskiego i wszystkich laureatów [nagród Wrocławia i nagród prezydenta Wrocławia - przyp. red.]. Mieszkałem tu, we Wrocławiu, tylko kilka lat, ale myślę, że były to najpiękniejsze lata mojego życia. Zastanawiałem się, co takiego ma Wrocław; zastanawiałem się nad tym, czym szczególnie zostałem tu obdarowany - mówił o. Wiśniewski.
Dominikanin podkreślił, że właśnie we Wrocławiu dostał lekcję, czym jest służba i przekonał się, że nie ma służby bez ofiary.
Drugim elementem, na który zwrócił uwagę o. Ludwik, jest umiejętność dialogu dla dobra wyższego. - Już w tamtych czasach tutaj, we Wrocławiu, ludzie się różnili światopoglądem, pasjami, ideami, programami, a jednak wszyscy potrafili współpracować jak rodzina dla wolności, dla Polski, dla ludzi - wspominał.
O. Wiśniewski zaznaczył, że Wrocław jest szczególnym miastem i drugiego takiego nie ma. - Życzę wszystkim, aby właśnie stąd płynęła nauka, co to znaczy służyć ludziom, Polsce i Panu Bogu i co to znaczy wspólnie pracować dla dobra Polski i dla dobra ludzi - zakończył.
Ks. prał. Stanisław Orzechowski "Orzech" - kapelan wrocławskiej "Solidarności", charyzmatyczny duszpasterz wrocławskiej młodzieży. W sierpniu 1980 r. podczas pierwszego strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej odprawił legendarną już Mszę św. W roku 1981 zaczął organizować piesze pielgrzymki na Jasną Górę i do Trzebnicy. W czasie stanu wojennego ks. Orzechowski organizował Msze w intencji ojczyzny i osób internowanych, popularnie zwane "dwudziestkami", które gromadziły tłumy wrocławian. Słynne są też jego kazania oraz Msze dla dzieci. Jako absolwent studiów pedagogicznych na lubelskim KUL, jako jeden z pierwszych wprowadził w latach 80. XX w. specjalne Msze dla przedszkolaków, na które wierni przyjeżdżali nawet spoza Wrocławia. Od wielu ks. Stanisław pełni funkcję duszpasterza Rodzin Katyńskich, diecezjalnego koordynatora nowych ruchów religijnych, świadczy posługę religijną w Poradni Rodzinnej przy Duszpasterstwie Rodzin „Pod czwórką”. Jest wykładowcą Wrocławskiego Seminarium Duchownego.
O. Ludwik Wiśniewski - dominikanin, jeden z najsławniejszych duszpasterzy akademickich z czasów PRL, wychowawca wielu pokoleń młodych wrocławian, działacz opozycji antykomunistycznej, legenda "Solidarności". W latach 1981-1988 o. Wiśniewski był duszpasterzem akademickim we Wrocławiu. W kościele św. Wojciecha propagował ideę walki bez przemocy z komunizmem. W latach 1985-1988 organizował tzw. Tygodnie Społeczne - cykl spotkań propagujących budowanie niezależnych struktur społecznych. W 1986 roku głośny był jego udział w niemym proteście w centrum Wrocławia w obronie skazanego Władysława Frasyniuka. Członkowie jego duszpasterstwa stworzyli m.in. niezależny samorząd Uniwersytetu Wrocławskiego.