Trwa nowenna do Edyty Stein
Św. Teresa Benedykta od Krzyża to jedna ze świętych w szczególny sposób patronujących wrocławskim pielgrzymom na Jasną Górę.
Jej duchowej opiece powierzona jest grupa 18. Nowenna za jej wstawiennictwem – w intencji całej pielgrzymki, jej organizatorów, przewodników grup, służb porządkowych, wszystkich uczestników o jak największe owoce pielgrzymowania – trwa od 24 lipca w karmelitańskim kościele pw. Opieki św. Józefa przy ul. Ołbińskiej. Odprawiana jest codziennie po Mszy św. o 18.00.
Pątnikom towarzyszyć będą w niepowtarzalny sposób święci, których relikwie niesione będą z Wrocławia na Jasną Górę: św. Jan Paweł II, św. Franciszek z Asyżu, św. Jan Bosko – którego 200. rocznica urodzin przypada w tym roku – oraz św. Teresa od Jezusa, świętująca 500. urodziny.
Żyli w różnych czasach i różne mieli misje, ale życiu ich wszystkich towarzyszyło wędrowanie. Ks. Jan Bosko zabierał swoich podopiecznych za miasto, na górskie wędrówki, św. Franciszek odbywał wyprawy ewangelizacyjne, św. Teresa od Jezusa przemierzała (choć nie pieszo) hiszpańskie drogi z misją zakładania nowych klasztorów. Jan Paweł II – papież-pielgrzym jako następca św. Piotra odbył 102 pielgrzymki zagraniczne, a innych jego wyjazdów czy pieszych wędrówek nie sposób zliczyć. To on wiele uwagi poświęcał sensowi pielgrzymowania – jak w przemówieniu do członków Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych z 1999 r.: „Zastanawialiście się nad tym, jaką rolę w życiu Kościoła odgrywają pielgrzymki do sanktuariów. Jak już kiedyś powiedziałem, »te miejsca modlitwy są niczym kamienie milowe wskazujące drogę dzieciom Bożym wędrującym po ziemi« (…). Człowiek tęskni za spotkaniem z Bogiem, a pielgrzymki kierują jego myśl ku przystani, do której może zawinąć na szlaku swoich religijnych poszukiwań”. W Liście o pielgrzymowaniu do miejsc świętych pisał: „Przejście w duchu modlitwy z jednego miejsca czy miasta do drugiego, poprzez przestrzeń w szczególny sposób naznaczoną Bożym działaniem, nie tylko pomaga nam przeżywać nasze życie jako wędrówkę, ale ukazuje nam plastyczny obraz Boga, który poprzedza nas i idzie przed nami, który sam podjął wędrówkę drogami człowieka i nie spogląda na nas z wysoka, ale stał się naszym towarzyszem drogi”.
