Do wczesnych godzin rannych tańcom młodzieży i profesorów nie było końca. Atmosfera zabawy nie pozwalała ani na chwilę odczuć, że już za prawie 100 dni bohaterowie wieczoru będą pisać najważniejszy jak dotąd w swoim życiu egzamin.

"Idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach, wśród odwróconych plecami i obalonych w proch" - tymi słowami Zbigniewa Herberta z utworu Przesłanie do Pana Cogito rozpoczęliśmy bal, dając młodzieży mocne i jasne przesłanie na ich coraz bardziej dorosłe życie. Potem była modlitwa, podziękowania i kwiaty dla profesorów, co zostało uwieńczone wzniesieniem za maturzystów toastu symboliczną lampką szampana. Jak tradycja nakazuje polonezem rozpoczęto tańce i zabawę. Jego wykwintna choreografia oraz wykonanie w połączeniu z eleganckimi strojami stworzyły niepowtarzalnie uroczysty klimat.

Młodzież była bardzo zadowolona ze swojej zabawy. Przed północą uczniowie jak i wychowawca zaprosili wszystkich do obejrzenia specjalnych prezentacji. Ich treść, a zwłaszcza zdjęcia, pomogły wszystkim z radością ale i z żalem przenieść się do wcześniejszych, wspaniałych chwil przeżytych w Salezie. O północy kilkuminutowym pokaz fajerwerków w zaskakujący sposób spotęgował jeszcze bardziej i tak obecną już radość.