Odeszła wybitna biochemik

Profesor Morawiecka urodziła się w 1926 r. w Brześciu nad Bugiem. Po repatriacji znalazła się w Białej Podlaskiej, a następnie we Wrocławiu, gdzie w 1947 r. zdała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego, z którym związała swoją naukową karierę. Na uczelni pełniła m.in. funkcję prodziekana Wydziału Nauk Przyrodniczych oraz prorektora Uniwersytetu Wrocławskiego (1987-1990). Była członkiem Komitetu Badań Naukowych. Otrzymała tytuł honorowego członka Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. W pracy naukowej była kontynuatorką polskiej szkoły biochemii stworzonej we Lwowie.

B. Morawiecka zmarła 11 lutego. W piątek 19 lutego odbyło się uroczyste pożegnanie akademickie w Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie Msza św. i pogrzeb na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

Wśród osób wspominających prof. Morawiecką był prof. Wiesław Wątorek, który pod jej kierunkiem pisał pracę magisterską. Była promotorem jego pracy doktorskiej, w jej zakładzie powstała również praca habilitacyjna prof. Wątorka. - Była wzorem przełożonego. Zawsze życzliwa, ale nie pobłażliwa dla współpracowników, posiadała ważną na kierowniczym stanowisku zdolność do podejmowania szybkich, odważnych i skutecznych decyzji - mówił.

W czasie pożegnania w oratorium głos zabrali m.in. prorektor UWr prof. Adam Jezierski, dziekan Wydziału Biotechnologii prof. Marcin Łukaszewicz, prof. Andrzej Dżugaj z Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, uczennice i koleżanki zmarłej - prof. Aleksandra Kubicz oraz prof. Maria Malicka-Błaszkiewicz. Przemawiał również prof. Ludwik Turko, który w grudniu 1981 r. uniknął aresztowania dzięki prof. B. Morawieckiej, która ukryła go w mieszkaniu swojego brata.