– Niech Bóg nagrodzi waszą wspólnotę zdrowiem, pomyślnością i długim wiekiem. Nie wolno wam umrzeć przed setką! – mówił kardynał, wspominając wysiłek mieszkańców przy budowie parafialnego kościoła.

Proboszcz, ks. prał. Kazimierz Sroka przywołał dzieje parafii, wchodzącej w 75 rok swojego istnienia.

– Kiedy parafia św. Henryka stała się tak liczna (liczyła ponad 22 tys. osób), że ludzie w kościele nie mogli się już pomieścić, dobry Bóg, zatroskany o swój lud, natchnął kard. Adolfa Bertrama, aby utworzyć na tym terenie jeszcze dwie parafie: pw. Ducha Świętego i św. Franciszka – wspominał przedwojenne czasy.

– Kiedy dobiegła końca budowa kościoła pw. Ducha Świętego, został w 1928 r. oddany do użytku, zdecydowano, że jednak nie jest to dobry czas na rozpoczynanie budowy kolejnej świątyni. Nastały czasy recesji, Niemcy przygotowywały się do II wojny światowej… – mówił.

Ks. Sroka wyjaśnił, że ostatecznie kard. Bertram 2 lutego 1942 r. powołał do istnienia parafię pw. św. Franciszka z Asyżu (nie posiadającą własnego kościoła, lecz korzystającą ze świątyni św. Henryka), powierzając opiekę duszpasterską nad jej mieszkańcami ks. Franciszkowi Minichowi. W 1945 r. i on i proboszcz parafii św. Henryka opuścili Wrocław.

– Pan Bóg powołał kard. H. Gulbinowicza do tego, co nie udało się kard. Bertramowi – wyjaśnił ks. Kazimierz. I wspominał jak w 1981 r. kard. Gulbinowicz wystąpił do władz o pozwolenie na budowę domu katechetycznego, a potem kościoła. Rok potem uzyskał je i zlecił przygotowania do budowy ks. Stefanowi Wójcikowi. W 1983 r. został postawiony wielki krzyż, a 29 stycznia 1984 r. odprawiona została pierwsza Msza św. w kaplicy stworzonej w baraku. Ks. Sroka przypomniał, że to właśnie kard. Gulbinowicz nazwał ją „Betlejemką”. To on także później zachęcił parafian, by tak przygotowali świątynię, żeby mogła pełnić rolę pomnika 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego (1997 r.). Tak się stało. Kościół został konsekrowany przez abp. Szczepana Wesołego 29 maja 1987 r.

– Budowaliśmy nie tylko kościół materialny, ale i Kościół żywy – mówił proboszcz, wspominając m.in. o 20-letniej już posłudze w parafii sióstr adoratorek oraz o dziesięciu parafianach, którzy przyjęli święcenia kapłańskie.

Parafianie złożyli kard. Gulbinowiczowi podziękowania oraz życzenia dalszych lat w zdrowiu.

  Podczas Eucharystii Wojciech Wojnicz   Powitanie przez parafian Wojciech Wojnicz