Zmartwychwstanie jak pieczęć potwierdza całe Jezusowe nauczanie

List ks. prof. Włodzimierza Wołyńca i ks. dr. Adama Łuźniaka, rektorów Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, na Poniedziałek Wielkanocny 2017

Drodzy Siostry i Bracia w Chrystusie!

Usłyszymy za chwilę podczas świętej liturgii słowa: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Celebrans wypowiada je w momencie, gdy przed Komunią pokazuje konsekrowaną Hostię, która w sakramentalny sposób kryje w sobie najświętszą obecność Zmartwychwstałego Pana. Jeśli w dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus mówi do kobiet: „Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą” (Mt 28,10), to możemy powiedzieć, że obietnica Pana wypełnia się w tym momencie liturgii. Zmartwychwstały Pan objawia się nam pod postaciami eucharystycznymi i możemy Go zobaczyć oczami wiary. Miejsce, w którym przeżywamy liturgię Mszy Świętej, staje się dla nas biblijną Galileą, gdzie możemy rzeczywiście zobaczyć Pana.

Liturgiczne słowa: „Oto Baranek Boży” skupiają w sobie najgłębszą treść przeżywanych Świąt Paschalnych. Odwieczny Syn Boży stał się człowiekiem, aby wypełnić to, co zapowiadały biblijne proroctwa Starego Testamentu oraz to, czego figurą był baranek paschalny. Krew paschalnego baranka ochroniła domy Izraelitów, gdy anioł śmierci przeszedł przez Egipt zabijając to, co pierworodne. Starotestamentowe figury i wydarzenia z historii Narodu Wybranego znajdują wypełnienie i pełny sens w przeżywanym każdego roku Triduum Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana Jezusa. On jest prawdziwym Barankiem, którego Krew przelana na krzyżu ratuje nas od śmierci wiecznej, obmywa z grzechów i napełnia nowym życiem. Śmierć Pana na krzyżu wyzwala nas z niewoli grzechu, a Jego zmartwychwstanie otwiera przed nami perspektywę życia wiecznego w Domu Ojca. Chociaż tylko jedna jest Ofiara wcielonego Syna Bożego, to jednak pozwala On nam przeżywać ją uroczyście podczas chrześcijańskich Świąt Paschalnych i podczas każdej Mszy świętej. Owoce tej zbawczej Ofiary stają się udziałem każdego z nas i każdego człowieka, który z wiarą je przyjmuje.

Zmartwychwstanie Pana Jezusa, jak pieczęć, potwierdza całe Jezusowe nauczanie zawarte w Ewangelii, a przede wszystkim jest niezaprzeczalnym dowodem miłości Ojca do Syna i do wszystkich ludzi. Świadkowie pustego Grobu i spotkań ze Zmartwychwstałym Panem, od pierwszych dni dzielą się tą radością ze światem i wszystkimi, którzy potrzebują nadziei.

Kościół przechowuje pamięć o tym Wydarzeniu jak najcenniejszy skarb i opowiada o Nim światu, czyniąc uczniów Pana w kolejnych pokoleniach. Dla Papieskiego Wydziału Teologicznego i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu jest powodem głębokiej radości fakt, że jako kościelne Instytucje możemy być środowiskiem przygotowującym i formującym przyszłych głosicieli i świadków prawdy o Chrystusowym Zmartwychwstaniu. Alumni, którzy kończą wrocławskie seminarium duchowne i świeccy absolwenci wydziału teologicznego, przyjmują na siebie odpowiedzialne zadanie głoszenia słowem i życiem, że Pan rzeczywiście Zmartwychwstał.

Dziękujemy Panu, że formacja we wrocławskim seminarium duchownym i studia w Papieskim Wydziale Teologicznym wciąż cieszą się zainteresowaniem studentów – przyszłych kapłanów, katechetów i pedagogów. Funkcjonowanie seminarium duchownego i wydziału teologicznego możliwe jest przede wszystkim dzięki wytrwałej modlitwie wszystkich wiernych zanoszonej w intencji o powołania do wielorakiej służby w Kościele. Jednocześnie mamy świadomość, że możemy lepiej wypełniać nasze zadanie dzięki wsparciu materialnemu wszystkich parafii naszej Archidiecezji. W tym miejscu chcemy bardzo serdecznie podziękować Wam, drodzy Siostry
i Bracia, za modlitwę i za troskę okazywaną Metropolitalnemu Wyższemu Seminarium Duchownemu i Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu, a dzisiaj szczególnie za ofiary złożone podczas Mszy świętej.

Chcemy Wam wszystkim złożyć serdeczne życzenia, by radość płynąca z faktu Chrystusowego Zmartwychwstania była światłem na ścieżkach, po których płynie Wasze codzienne życie.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!