powrót
Wiara.pl - Serwis

Wrocławski

twój profil
PROFIL UŻYTKOWNIKA
Wygląda na to, że nie jesteś jeszcze zalogowany.
zaloguj się
lub
zarejestruj się
  • facebook
  • YouTube
  • rss
  • Powiadomienia
Nowy numer

Najnowsze [Wydania]

  • GN 35/2025
    GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
  • GN 34/2025
    GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
  • GN 33/2025
    GN 33/2025 Dokument:(9378299,Fiction niekoniecznie science)
  • GN 32/2025
    GN 32/2025 Dokument:(9368241,Jak pięknie!)
  • GN 31/2025
    GN 31/2025 Dokument:(9358597,Ziemi całowanie)
wroclaw.gosc.pl → Wiadomości z archidiecezji wrocławskiej → "Teraz bądźcie cicho, bo chleb rośnie"
"Teraz bądźcie cicho, bo chleb rośnie"  
Bp Józef Zawitkowski w Miliczu Maciej Rajfur /Foto Gość

"Teraz bądźcie cicho, bo chleb rośnie" przejdź do galerii

O chlebie: tym powszednim i tym dającym życie wieczne mówił bp Józef Zawitkowski na odpuście u Babci Pana Jezusa.

Maciej Rajfur Maciej Rajfur

|

GOSC.PL

dodane 30.07.2017 18:11
0

Msza św. polowa w parafii św. Anny w Miliczu zgromadziła tłumy z całego Dolnego Śląska i nie tylko. Do patronki rodzin przyjechały młodsze i starsze małżeństwa z dziećmi i wnukami.

Uroczystej Eucharystii o godzinie 12 w południe przewodniczył bp Józef Zawitkowski, biskup senior diecezji łowickiej, poeta i kompozytor. Wygłosił on też do wiernych płomienną homilię, która wywołała ogromne wzruszenie.

- Myślę, że nie tylko moja dusza, ale wszystkie wasze dusze uwielbią Pana za ten piękny wielki dzień. Módlmy się, aby tutaj autentycznie był przedsionek nieba. Św. Anna, która od wielu wieków odbiera tutaj cześć, pokazuje palcem, gdzie mamy iść, na co mamy patrzeć i do czego mamy dążyć. Pokazuje, jaki powinien być cel naszego życia - mówił ks. Bogdan Buryła, proboszcz parafii pw. św. Anny.

- Przyjechałem do was z kolorowego Łowicza od pracowitych Borynów i jestem tak, jak oni: oraczem, siewcą i żniwiarzem, ale chleb daje Pan Bóg, który na polu rozmnaża ziarno, aby starczyło dla ptaków niebieskich i synów ludzkich - nauczał w homilii biskup.

Zaznaczył, że każdy z nas musi siać dobre ziarno, nie tylko w swojej duszy, ale w innych. Tak czyni ksiądz, nauczyciel, ojciec i matka.

- A św. Anna jest najlepszą wychowawczynią, dlatego kościoły akademickie za patronkę obrały sobie właśnie ją. Ty jak uczysz, to dobrze uczysz, Babciu Pana Jezusa, jak Ty wychowałaś Maryję, która wszystkie słowa wypowiedziane przez Chrystusa zachowywała w sercu swoim! - stwierdził kaznodzieja.

Biskup senior opowiadał o wiejskiej codzienności, o żniwach, pewnych obrządkach rolnych, rodzinnych rytuałach. Przytoczył też opowiadanie Zofii Kossak-Szczuckiej.

- Nie ma prawdziwych żniwiarzy, są już tylko producenci, a ci już nie mówią: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. A ja za Norwidem mówię: ”Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba podnoszą z ziemi przez uszanowanie, tęskno mi, Panie”. Już i w Miliczu wyrzucają chleb do śmietnika. Będzie głód - oświadczył bp Zawitkowski.

Wiernych z Milicza duszpasterz łowicki nazwał z przekornym uśmiechem mieszczuchami, którzy nie wiedzą, co to przednówek.

- To czas, kiedy nie było już starego chleba, a jeszcze nie było nowego. Ludzie na wsi byli bardzo biedni, ale byli też dobrzy. I ostatnim kawałkiem chleba się dzielili. Dlatego dziękuję za ten podarowany na początku Mszy św. bochen urodziwy chleba, posypany makiem. Taki jak w domu u mamy - skwitował bp Józef Zawitkowski.

I dodał, że wierni już dziś nie pamiętają, bo kupują chleb w sklepie, ale w dzieciństwie pieczeniu chleba towarzyszyło święto z nauką od rodziców, jak dzielić się chlebem.

- Mama zaczyniała chleb z poprzedniego pieczywa, z drożdżami, sypała mąkę, mieszała z wodą i prosiła: „Teraz bądźcie cicho, bo chleb rośnie”. I my naprawdę słyszeliśmy, jak rośnie. Tata rozpalał piec do czerwoności, mama formowała bochenki, kładła je na liściu chrzanowym, a tato wsadzał do pieca. Pachniało w domu bardzo intensywnie. I trzeba było czekać sześć pacierzy, żeby chleb się dobrze wypiekł - opowiadał biskup senior.

A na początku pieca znajdowały się podpłomyki, małe chlebki dla dzieci. - My na nie czekaliśmy, ale mama nie dała. Najpierw powiedziała kazanie: „Chleba nie je się samemu. Tam u sąsiadów są dzieci, tam jest bieda, zanieście do nich pierwszy bochenek”. Mamo, skąd ty miałaś takie uniwersytety? A dzisiaj ekonomiści nie potrafią sobie poradzić z głodem! Dziesiątki tysięcy głodnych. Tamci dranie nie chodzą do Komunii Świętej, nie chodzą do kościoła, nie potrafią się dzielić chlebem. A trzeba się nauczyć, że Bóg jest tak dobry, że staje się chlebem i daje nam się na pokarm - uczulał kaznodzieja.

Przypomniał słowa samego Jezusa: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim”.

- Św. Anna uczy mnie też, że rodziną moją jest szkoła. Chciałbym, żeby w waszych szkołach dorastali ludzie szlachetni, mądrzy i dobrzy. Ze łzami w oczach wspominam swoją panią Pietrzakową. Mamy już wtedy nie miałem, a pani była mi nauczycielką i matką. Nam, dzieciom ze wsi, gdzie nie było jeszcze światła, pod mikroskopem pokazała komórkę tulipana. Mnie się w łepetynie zakręciło. To mogę zobaczyć coś, czego człowiek okiem nie widzi? - pytałem wtedy. Ale pani nauczycielka była mądra i odpowiadała poezją: „Za każdym krokiem w tajniki stworzenia. Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia, I większym staje się Bóg!” - wspominał z wyraźnym wzruszeniem bp Zawitkowski.

I kontynuując homilię, mówił o młodych ludziach, którzy wyjeżdżają do wielkich miast, a gdy wracają, okazuje się, że utracili wiarę i dobre wychowanie.

- Wszystko to, co zainwestował Pan, rodzice i nauczyciele, diabli wszystko wzięli. I wtedy przyjeżdża młody z wielkiego miasta i mówi: jestem niewierzący. Oszust i kłamca jesteś, bo Pan Bóg wszystko ci dał, a ty zmarnowałeś - podsumował bp Józef.

I pytał zgromadzonych na odpuście, czy wierzą prawdziwie w Boga.

- Ja wiem, że wy przez grzeczność i pobożność powiecie: tak. Ale wierzyć to nie znaczy gadać. Wierzyć to całe moje życie. Każde uderzenie serca, każdy oddech, każdy mój krok albo w kierunku Boga, albo w drugą stronę. „Panie! Czymże ja jestem przed Twoim obliczem? - Prochem i niczem” - cytował Mickiewicza kaznodzieja.

Przywołał także fragment wiersza Marii Konopnicka pt. „Ojczyzna”:

Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,

Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,

Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła

W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.

Biskup senior diecezji łowickiej wyrecytował także fragment swoich poetyckich przemyśleń:

Pytasz, skąd mi ta wiara,

kto ją zrozumie, odczyta?

Najlepiej iść latem pośród żyta,

kiedy od traw i ponad kłosy

ziemia uderza wniebogłosy.

O graj mi, ziemio organistko,

zasłuchaj się i to wszystko!

A na koniec powierzył Polskę Matce Bożej i prosił Ją o pokój w ojczyźnie. W tym kontekście z kolei przypomniał zgromadzonym wiersz Marii Konopnickiej „Bogarodzica”:

Nigdym ja ciebie ludu nie rzuciła

Nigdym od ciebie nie odjęła lica

Jam po dawnemu moc twoja i siła

 Bogurodzica

1 / 1
Odpust u św. Anny w Miliczu

Foto Gość DODANE 30.07.2017

Odpust u św. Anny w Miliczu

​Uroczystości odpustowe w parafii pw. św. Anny w Miliczu, którym przewodniczył bp senior Józef Zawitkowski.  
oceń artykuł Pobieranie..
0 FB Twitter
drukuj wyślij zachowaj
TAGI:
  • BP JÓZEF ZAWITKOWSKI
  • BP ZAWITKOWSKI
  • MILICZ
  • ODPUST
  • ŚW. ANNA

Polecane w subskrypcji

  • „Od krzyża do krzyża, od Bałtyku do Tatr”. Motocykliści pielgrzymują
    • Kościół
    • Adam Śliwa
    „Od krzyża do krzyża, od Bałtyku do Tatr”. Motocykliści pielgrzymują
  • Gdy szklanka jest zbyt ciężka…
    • Zdrowie
    • Klaudia Katarzyńska
    Gdy szklanka jest zbyt ciężka…
  • Czy Bóg milczał w Auschwitz? W Centrum św. Maksymiliana w Harmężach znajdujemy odpowiedź
    • Kościół
    • Magdalena Dobrzyniak
    Czy Bóg milczał w Auschwitz? W Centrum św. Maksymiliana w Harmężach znajdujemy odpowiedź
  • Polska stała się krajem wielonarodowym. Czy przespaliśmy moment, w którym można było tym sensownie zarządzać?
    • Rozmowa
    • Piotr Legutko
    Polska stała się krajem wielonarodowym. Czy przespaliśmy moment, w którym można było tym sensownie zarządzać?
  • „To on mnie znalazł”. Rozmowa z reżyserem „Triumfu serca”,  filmu o św. Maksymilianie
    • Rozmowa
    • Tomasz Gołąb
    „To on mnie znalazł”. Rozmowa z reżyserem „Triumfu serca”, filmu o św. Maksymilianie
  • Asystencja osobista – klucz do bycia pełnoprawnym obywatelem
    • Polska
    • Agnieszka Huf
    Asystencja osobista – klucz do bycia pełnoprawnym obywatelem
  • O nas

    • O wydawcy
    • Zespół redakcyjny
    • Sklep
    • Biuro reklamy
    • Prenumerata
    • Fundacja Gościa Niedzielnego
    Zgłoś błąd
  • DOKUMENTY

    • Regulamin
    • Polityka prywatności
  • KONTAKT

    • Napisz do nas
    • Znajdź nas
      • Newsletter
        • Zapisz się już dziś!
  • IGM
  • Gość Niedzielny
  • Mały Gość
  • Historia Kościoła
  • Gość Extra
  • Wiara
  • Foto Gość
  • Fundacja Gość Niedzieleny
Zgłoś błąd

Copyright © Instytut Gość Media. Wszelkie prawa zastrzeżone.

  • Facebook
  • Twitter
  • Insta
  • YT
WERSJA Desktop
  • subskrybuj
  • AKTUALNOŚCI
  • OPINIE
  • GALERIE
  • ARCHIWUM
  • KONTAKT Z ODDZIAŁEM
  • Liturgia
  • Diecezje
    • Bielsko-Żywiecka
    • Elbląska
    • Gdańska
    • Gliwicka
    • Katowicka
    • Koszalińsko-Kołobrzeska
    • Krakowska
    • Legnicka
    • Lubelska
    • Łowicka
    • Opolska
    • Płocka
    • Radomska
    • Sandomierska
    • Świdnicka
    • Tarnowska
    • Warmińska
    • Warszawska
    • Wrocławska
    • Zielonogórsko-Gorzowska
  • O diecezji
    • BISKUPI
    • ESM
    • HISTORIA DIECEZJI
    • KURIA
    • PARAFIE
  • Nasze media
    • MAŁY GOŚĆ
    • RADIO eM
    • WIARA.PL