„Będzie to czas obfitego błogosławieństwa, świętowania i wspólnego dzielenia się doświadczeniem niesienia pomocy bliźniemu na wzór naszej patronki, która naśladowała samego Chrystusa. Jako hojna jałmużniczka i opiekunka ubogich, smutnych, chorych i umierających jest do dziś dla nas przykładem, który warto stawiać wszystkim zaangażowanym w dzieła Caritas” – wyjaśniają.

Plan Pielgrzymki:

• 10.00 – Eucharystia przy ołtarzu polowym pod przewodnictwem abp. Józefa Kupnego; koncelebrują: bp Ignacy Dec, bp Zbigniew Kiernikowski (Homilię wygłosi bp Ignacy Dec)
• 11.00 – Procesja do grobu św. Jadwigi; przyjęcie św. Jadwigi jako patronki dzieł miłosierdzia i nałożenie medalików z wizerunkiem świętej;
• 11.30 – Słowo abp Józefa Kupnego w bazylice i rozpoczęcie gry terenowej dla dzieci i młodzieży ze Szkolnych Kół Caritas. Zaplanowano „Spotkanie z czasami i zwyczajami św. Jadwigi” – grę terenową (bractwo rycerskie, przewodnicy trzebniccy, tańce dworskie, pokazy rycerskie, etc.);
• 12.00 – Sympozjum dla Parafialnych Zespołów Caritas w Gminnym Centrum Kultury i Sportu, ul. Prusicka 12, panel dyskusyjny poprowadzi Obserwatorium Społeczne;
• 11.30 – Występy podopiecznych Placówek Caritas przy ołtarzu polowym;
• 14.00 – Koncert uwielbienia – prowadzi zespół N.O.E.

Jednym z elementów spotkania jest nałożenie medalików św. Jadwigi. Jakie mają znaczenie? – Św. Jadwiga została przez kard. H. Gulbinowicza ustanowiona naszą patronką. Jest to przypomnienie „skąd jesteśmy” – wyjaśnia Paweł Trawka, rzecznik Caritas. – To, co robimy w XXI wieku nie rozpoczęło się teraz, lecz 28 lat temu, gdy powstała Caritas. To samo robili wyznawcy Chrystusa 100, 200, tysiąc lat temu; to samo robiła św. Jadwiga podejmując dzieła miłosierdzia. Nakładając medaliki – wyemitowane specjalnie na naszą metropolitalną pielgrzymkę Caritas – na pierś naszych wolontariuszy chcemy, by oni przyjęli na siebie charyzmat św. Jadwigi – kobiety, która potrafiła połączyć zwykłą codzienność ze świętością przez dzieła miłosierdzia. Jadwiga dla nas jest wielkim świadkiem, że da się być matką, żoną, wdową, żyć przy klasztorze – i pomagać czynnie ubogim, nie zaniedbując swoich obowiązków. Poprzez medaliki „ludzie Caritas” mogą doświadczyć, że są w sercu Kościoła; że zaangażowanie w pomoc innym to ich szansa na świętość.