Z kobietami z Surinamu

„A herí grontapu di Gado meki bun doro, dóro!” – śpiewali uczestnicy spotkania w języku sranan, jednym z używanych w Surinamie, głosząc: „Wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre” Tak brzmiało hasło tegorocznego Światowego Dnia Modlitwy obchodzonego 2 marca.

Ekumeniczne nabożeństwo, w którym wziął udział bp Waldemar Pytel, odbyło się w Kamienicy pod Aniołami na terenie parafii ewangelicko-augsburskiej. Oprócz modlitwy w intencji kobiet z Surinamu, czytania Słowa Bożego (opisu stworzenia świata), pieśni Kochanowskiego „Czego chcesz od nas Panie”) czy rozważań Lucyny Seredyńskiej, zabrzmiały również opowieści siedmiu kobiet z tego kraju.

Panie można było zobaczyć na prezentowanych zdjęciach, natomiast głosu użyczyły im uczestniczki spotkania. „Mam na imię Alima – mówiła pierwsza. – Należę do ludu Arawaków, który od zawsze mieszka w Surinamie. Opuściłam moją wioskę w okręgu Sipaliwini, by studiować w Paramaribo. Tutaj też pracuję. Na wakacje przyjeżdżam do swojej wioski. Jesteśmy dumni z tego, że żyjemy w zgodzie z naturą. Nasze matki robią olej andiroba z nasion drzewa Carapa guianensis i go sprzedają, a za zarobione pieniądze kupują nam to, czego potrzebujemy do szkoły. Przyroda hojnie nas obdarowała. Mamy złoto, boksyty, drzewa Carapa (andiroba) i żółwie morskie. Ochroną żółwi morskich zajmują się też nasi krewni, mieszkający na wybrzeżu”.

Kolejne historie odzwierciedlały sytuację różnych mieszkanek Surinamu – wywodzących się od czarnoskórych niewolników z Afryki, chińskich imigrantów, a także Kreolów czy przybyszów z Holandii. Otaczano modlitwą poszczególne osoby i grupy ludzi, a także dziękowano za dary natury – obficie złożone w Surinamie, ale także zagrożone zniszczeniem. – Na karteczkach każdy mógł napisać, co może zrobić dla ratowania środowiska – mówi pani Ewa, zaangażowana z ramienia katoliczek w organizację wrocławskiego nabożeństwa. – Wysłuchałyśmy wiersza Barbary Kamińskiej „podarowałeś nam Panie”. Zebrane zostały również ofiary pieniężne. Zostaną przekazane na rzecz znajdującej się w potrzebie rodziny ukraińskiej, wspieranej przez wspólnotę Hallelu Jah. Wielką radość sprawiła nam obecność rodowitego Surinamczyka, który wziął udział w nabożeństwie. Mogliśmy spędzić ze sobą bardzo miły czas na agapie. Nie brakło przy tym smakowitych sałatek przygotowanych według przepisów z tego kraju.

Ewa Zięba wyjaśnia, że tradycja dorocznego spotkania ma już ponad 130 lat i wywodzi się z USA. Sięga 1987 r., kiedy Mary Ellen James z Kościoła prezbiteriańskiego zainicjowała wspólną modlitwę kobiet w intencji osób cierpiących ubóstwo i znajdujących się w trudnej sytuacji (był to czas wojny domowej, napływu biednych emigrantów z Europy i Azji do Ameryki Północnej).

Ta i inne inicjatywy przyczyniły się do tego, że w 1927 r. zaczęto obchodzić Światowy Dzień Modlitwy Kobiet (obecnie nazywany Światowym Dniem Modlitwy), z nabożeństwami przygotowywanymi przez chrześcijanki różnych krajów. Już w 1968 r. był obchodzony w ponad 170 krajach świata, w pierwszy piątek marca. Tak jest do dziś – choć np. we Wrocławiu spotkanie organizowane jest w czwartek, by umożliwić chętnym udział w piątkowej Drodze Krzyżowej.

Istnieje Komitet Międzynarodowy Światowego Dnia Modlitwy, który co 4-5 lat zaprasza delegatki Komitetów Krajowych na konferencję, gdzie wybierane są tematy i autorki nabożeństw na kolejne lata. Polkom ta rola przypadła w 2006 r. W Polsce pierwsze nabożeństwo ŚDMK odbyło się w 1927 r. Obecnie przewodniczącą Polskiego Krajowego Komitetu ŚDM jest Joanna Kamińska z Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego.

– We Wrocławiu jako pierwsze podjęły tę tradycję luteranki. Dwa razy modlitwy odbywały się w katolickich kościołach: katedrze i kościele św. Rodziny. Najczęściej organizowane są w parafii ewangelicko-augsburskiej – mówi pani Ewa. I wyjaśnia, że spotkania mają bardzo urozmaiconą formę – towarzyszą im piosenki, pantomimy, agapa z daniami według przepisów z kraju autorek tekstów nabożeństw, obraz malowany przez kobietę z danego kraju. Europejski komitet Światowego Dnia Modlitwy, który mieści się w Berlinie, organizuje specjalne warsztaty dla kobiet. Wrocławskie nabożeństwo przygotowują baptystki, luteranki, katoliczki, prawosławne oraz członkinie Kościoła polskokatolickiego.

W przyszłym roku nabożeństwo na Światowy Dzień Modlitwy zostanie przygotowane przez kobiety ze Słowenii.

  W centrum uwagi tym razem znalazł się Surinam Ewa Zięba