Wielki Czwartek tradycyjnie przejdź do galerii

Wieczorem zaś rozpoczęła się jedna z najbardziej uroczystych liturgii roku kościelnego - Msza Wieczerzy Pańskiej. Kapłan i asysta noszą podczas niej białe szaty, na znak radości z ustanowienia kapłaństwa i Eucharystii. W czytaniach i śpiewach radość i nadzieja przeplatają się ze smutkiem. Na początku Mszy św., podczas uroczystego śpiewu "Gloria in excelsis Deo" rozdzwoniły się wszystkie dzwonki, głośno zagrały organy, po to, aby za chwilę zamilknąć - aż do Wigilii Paschalnej.

W kazaniu dk. Michał Kołodziej z Bractwa Kapłańskiego św. Piotra odniósł się do słów liturgicznego śpiewu: "Myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa; w Nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie".

Tego wieczoru wierni przyjmują Komunię św. przy specjalnym białym obrusie. Po skończonej Mszy św. w uroczystej procesji Najświętszy Sakrament przenosi się do specjalnej kaplicy, gdzie pozostaje aż do wielkopiątkowej liturgii.

Czwartkowego wieczoru w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego mają miejsce jeszcze dwa wyjątkowe obrzędy. Pierwszy z nich to obnażanie ołtarza. Kapłan usuwa z ołtarza obrus i wszystkie ozdoby, a następnie obmywa kamień ołtarzowy wodą i winem. W tym czasie śpiewa się Psalm 21, w którym wybrzmiewają słowa: "Moje szaty rozdzielili między siebie i los rzucili o moją suknię".

Drugim szczególnym wielkoczwartkowym obrzędem jest "Mandatum" - umywanie nóg - podobnie jak Pan Jezus umył nogi apostołom, tak celebrans obmywa nogi usługującym, wypełniając w ten sposób ewangeliczne polecenie Zbawiciela.

Harmonogram kolejnych dni znajdziesz TUTAJ.