Jako Towarzystwo Edyty Stein postanowiliśmy zaprezentować akt ze sztuki Mariana Skutnika „Synagoga 22” zatytułowany „Mamo, jestem katoliczką” – wyjaśnia Maria Kromp-Kropiowska, dyrektor Domu Edyty Stein, grająca mamę Edyty.

– Ukazujemy sytuację, która tak naprawdę może się wydarzyć w każdej rodzinie. Oto odbywają się urodziny pani Augusty i do domu rodzinnego zjeżdżają wszystkie jej dzieci. Mama ma o nich swoje wyobrażenia, tymczasem one prowadzą własne, dorosłe życie, mają na nie własne pomysły. Okazuje się, że każde z nich ma jakieś problemy. Największy wstrząs matka przeżywa jednak na wieść o tym, co wydarzyło się w życiu Edyty: przyjęła chrzest, stała się katoliczką. Jak rodzina sobie z tym poradzi? Na końcu prezentowanej sceny młoda filozof wyjaśnia swoje decyzje i zaprasza wszystkich do wspólnej modlitwy. Przyjęcie urodzinowe kończy się… tańcem izraelskim. – Wydarzenia, które przedstawiamy – przekazanie przez Edytę matce informacji o swoim chrzcie – naprawdę wydarzyły tu, w tym domu, w tym salonie, w którym jesteśmy – podkreśla pani Maria. – Dlatego właśnie skoncentrowaliśmy się na tym akcie sztuki M. Skutnika. – Dla mnie udział w tym spektaklu to bardzo duże przeżycie – podkreśla Ewa Kazula, grająca przyszłą świętą. – Moje pierwsze spotkanie z Edytą miało miejsce w ubiegłym roku, dzięki pani Marii. Przeczytałam „Światłość w ciemności” [wybór pism Edyty Stein] i… zachwyciłam się tym tekstem. Choć nie czuję się osobą bardzo religijną, ale mocno identyfikuję się z tym, o czym ona mówi, co przeżywa. Spotkanie z Edytą jest jednym z najważniejszych duchowych doświadczeń w moim życiu. Tekst pana Skutnika – który nieco parafrazujemy – pokazuje człowieka, który przechodzi przemianę, a także rodzinę, która musi zaakceptować czyjąś inność.