Rycerski Zakon Korony Polskiej św. Kazimierza Królewicza został uroczyście ustanowiony przez abp. Józefa Kupnego w katedrze wrocławskiej w niedzielę po 560. urodzinach św. Kazimierza Królewicza.
Dekret wrocławskiego metropolity powołujący do istnienia stowarzyszenie noszące taką nazwę odczytał ks. Jacek Froniewski, kanclerz wrocławskiej kurii, na początku Eucharystii. "W obliczu zagrożeń płynących ze strony współczesnego świata (...) powołuję na strażników historii i tradycji Rycerski Zakon Korony Polskiej św. Kazimierza Królewicza z siedzibą w dworze Skoroshe w Ratowicach, archidiecezja wrocławska, jako prywatne stowarzyszenie wiernych (...), 560 lat od urodzin patrona zakonu” - pisze metropolita.
- Ten akt wpisuje się w obchody 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez naszą ojczyznę, gdyż głównym celem zakonu jest podtrzymywanie tradycji narodowych i religijnych - mówił kanclerz.
Ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz parafii katedralnej, przypomniał w homilii o przymiotach członków zakonu, wspomnianych w jego statutach: - Pierwszy to fides, wiara. Rycerz zakonu jest niezłomnym wyznawcą nauki Jezusa Chrystusa. Drugi to virtus, odwaga. Rycerz zakonu odważnie głosi naukę Chrystusa w swoim środowisku, miejscu pracy, zamieszkania, jest gotów w każdej chwili stanąć ochotnie w obronie ideałów. Trzeci przymiot to sacrificium, poświęcenie. Rycerz zakonu z pełnym oddaniem podejmuje się zadania głoszenia zasad wiary Chrystusowej.
Wśród zadań członków zakonu są upowszechnianie "szlachetnego, uczciwego, honorowego postępowania", "aktywne uczestnictwo w przeobrażaniu Polski". Jako źródło programu formacyjnego na pierwszy etap istnienia zakonu ks. Cembrowicz zaproponował dokument KEP z 2017 r., przygotowany przez Radę ds. Społecznych (jej przewodniczącym i inicjatorem powstania dokumentu jest abp Józef Kupny) - "Chrześcijański kształt patriotyzmu", który podkreśla, że miłość do własnego narodu winna zawsze łączyć się z szacunkiem wobec innych narodów, z postawą otwartości i gościnności. - Sięgajcie do ideałów przeszłości, by realizować je w teraźniejszości - podkreślił.
Abp Kupny, apostolski zwierzchnik zakonu, pobłogosławił ceremonialny miecz, płaszcze i dystynktoria rycerskie należące do zakonu. W ramach ceremonii inwestytury 14 członków zakonu (w tym abp. seniora Mariana Gołębiewskiego i ks. Cembrowicza) metropolita przypomniał: "Prosząc o pasowanie na rycerza zobowiązujecie się do krzewienia wiary rzymskokatolickiej, obrony wartości chrześcijańskich i popularyzowania jej (...) w oparciu o ideały wiary, odwagi i poświęcenia". Kandydaci złożyli specjalne zobowiązania i przyrzeczenia. Abp Józef mieczem ceremonialnym - przypominającym m.in. o zwyciężaniu zła dobrem - dokonał pasowania kandydatów na rycerzy i damy zakonu. Każdy z nich otrzymał własny miecz oraz płaszcz.
Wielkim Mistrzem zakonu został Jan Lech Skowera (symbolem tej funkcji jest buława przypominająca hetmańską), kapelanem zakonu - ks. Cembrowicz.
J.L. Skowera przywołał na koniec Eucharystii słowa papieża Urbana II: "Niechaj rycerzami Chrystusa staną się wszyscy ci, którzy dotąd byli rozbójnikami". - Słowa te stały się inspiracją do tworzenia zakonów rycerskich, które w Ziemi Świętej walczyły w obronie chrześcijaństwa - mówił. - Parafrazując je: "Niech rycerzami Chrystusa staną się wszyscy ci, którzy do tej pory byli grzesznikami". Chcemy, aby to stało się przesłaniem działalności Rycerskiego Zakonu Korony Polskiej św. Kazimierza Królewicza.
Po Mszy św. członkowie zakonu złożyli kwiaty i zapalili świece w kaplicy św. Kazimierza znajdującej się we wrocławskiej katedrze.
- Jesteśmy zakonem misyjnym. Podjęliśmy wyzwanie, by jako ludzie świeccy w swoim środowisku zamieszkania, pracy śmiało i odważnie głosić naukę Chrystusa - podkreśla Wielki Mistrz. Dodaje, że członkowie zakonu chcą również bronić wiary w wymiarze publicznym, w sposób zorganizowany, zwłaszcza wobec licznych prób dyskredytowania Kościoła. - Jesteśmy również stróżami Korony Polskiej, czyli symbolu władzy królewskiej - dodaje.
Zakon przygotowuje się przez specjalną nowennę do jubileuszu koronacji pierwszego króla Polski Bolesława Chrobrego, która odbyła się w 1025 roku.