Wieczorna Liturgia Męki Pańskiej w katolickim Duszpasterstwie Tradycji Łacińskiej we Wrocławiu była celebrowana w szatach koloru czarnego i fioletowego - na znak żałoby po śmierci Chrystusa Pana.
Wielki Piątek to dzień smutku. Dzień, w którym nasz Zbawiciel umarł na krzyżu. Wszyscy chrześcijanie wiedzą jednak, że śmierć Chrystusa jest źródłem nowego życia. Dlatego Wielki Piątek, dzień żałoby, jest równocześnie dniem nadziei, przygotowuje bowiem Zmartwychwstanie.
Liturgia w kościele NMP na Piasku rozpoczęła się czytaniami ze Starego Testamentu. Odczytano proroctwo Ozeasza (Oz 6,1-6), który opiewa miłość Bożą nad ludem, oraz fragment Księgi Wyjścia (Wj 12:1-11) - opis zabicia baranka przed Świętem Paschy. Baranek paschalny był zapowiedzią "Baranka , który gładzi grzechy świata". Potem nastąpił uroczysty śpiew Męki Pana Jezusa wg. św. Jana, który stwierdza spełnienie się tego proroctwa.
W dzień Śmierci Chrystusa Kościół wzywa nas do modlitwy za cały świat. Celebrans śpiewa głośno przy ołtarzu modlitwy, które obejmują wszystkich ludzi na ziemi, nawet tych którzy są daleko od Boga i Kościoła. Zakryty od dwóch tygodni krzyż ołtarzowy został uroczyście odsłonięty i wystawiony do ucałowania dla duchowieństwa i wiernych.
W Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego, przed ucałowaniem Krzyża, kapłan i asysta zdejmują buty i wykonują trzy głębokie przyklęknięcia, na znak ogromnego szacunku, miłości i wdzięczności do Chrystusa Pana. W czasie adoracji Krzyża schola gregoriańska wykonała przepiękne "Improperia". Są to słowa wypowiadane przez Pana Jezusa do swojego ludu, który wydał go na Ukrzyżowanie. Po każdej zwrotce śpiewa się po grecku i po łacinie: Hagios o Theos... /Sanctus Deus... (Święty Boże, Święty mocny, Święty i nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami). Nie zabrakło innych łacińskich śpiewów i polskich pieśni o Męce Pańskiej.
Po skończonej adoracji Najświętszy Sakrament został przyniesiony do ołtarza w procesji. Następnie przy ołtarzu odbyły się obrzędy Komunii św. Całość zakończyła tradycyjna polska procesja do Grobu Bożego przy śpiewie pieśni "Odszedł Pasterz od nas".
Liturgia Wielkiego Piątku w tradycyjnym obrządku łacińskim nazywana jest: "missa praesanctificatorum", co oznacza: "Msza Darów Uprzednio Poświęconych". Choć podczas nabożeństwa nie dokonuje się przeistoczenie, bardzo przypomina ono Mszę Świętą w wielu aspektach. Liturgia ta jest bardzo starożytna, wywodzi się prawdopodobnie z czasów papieża Grzegorza Wielkiego, czego dowodem jest fakt, że również inne obrządki, ryty wschodnie, zarówno katolickie jak i prawosławne znają tą formę Liturgii.
Obrzędy Wielkiego Piątku celebrował ks. Mateusz Markiewicz z Instytutu Dobrego Pasterza. Śpiewy podczas wieczornego nabożeństwa w kościele NMP na Piasku wykonane zostały przez Scholę Cantorum Sancti Joseph (SCSJ) oraz zaprzyjaźnionych kantorów.