Łączy i mówi o wieczności. Ołtarz bp. Andreasa Jerina znów w katedrze przejdź do galerii

Uroczysta prezentacja ołtarza w przestrzeni katedralnego prezbiterium zgromadziła wiele osób zaangażowanych w renowację i rekonstrukcję różnych ołtarzowych elementów oraz w powrót całego dzieła do na swoje pierwotne miejsce.

Abp Józef Kupny, którego decyzje umożliwiły przeprowadzenie całego przedsięwzięcia, podkreślił religijny wymiar powrotu ołtarza bp. Andreasa Jerina do katedry. – Jeśli nawa główna jest symbolem przestrzeni, czasu, to ołtarz jest miejscem, gdzie czas się kończy, a zaczyna się „wieczne teraz”, wieczność – mówił metropolita. – To ważne, że wierni znów będą mogli modlić się, chwalić Boga przy tym scalonym ołtarzu.

– Zgromadziła nas tu sztuka, ale przede wszystkim zaufanie, współpraca. Dane nam było przeżyć jedną z najpiękniejszych przygód – mówił Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego Wrocławia, którego pracownicy przeprowadzili renowację i częściową rekonstrukcję ołtarza. – Ołtarz ten zrodził się z ducha tolerancji, otwartości. Bp Andreas, światły człowiek, zwrócił się do luterańskich artystów, najlepszych jakie miał wtedy Wrocław. Razem stworzyli dzieło, które wpisało się na stałe w historię miasta…

– Są tak niezwykłe sprawy, które nas jednoczą, sprawiają że jesteśmy jednomyślni – dodał, wspominając o wielu osobach zaangażowanych w działania na rzecz przywrócenia do katedry ołtarza. W tym przypadku udało się doprowadzić do spełnienia śmiałych marzeń. – Obyśmy mogli tak się spotkać kiedyś w… Lubiążu  – mówił, zachęcając do podjęcia wyzwań związanych z ogromnym pocysterskim klasztorem.

– Myślę, że piękny świąteczny prezent przygotowaliśmy. Dzisiejsze wydarzenie wprowadza nas w rok jubileuszu 75-lecia powojennego Wrocławia. Ta uroczystość to uwertura ważnego roku – stwierdził Jacek Sutryk, prezydent Wrocławia, dziękując abp. Józefowi, zwracając uwagę na udział w przedsięwzięciu także miasta Wrocławia. Zwrócił uwagę na związek dziejów ołtarza z wielokulturowością stolicy Dolnego Śląska. – Ten ołtarz to też dziedzictwo kulturowe; dzieło sztuki pokazujące trudne, lecz ciekawe losy tego miasta. Będzie świadectwem jedności, otwartości, tolerancji, wiary.

Metropolita wrocławski w podziękowaniu za wysiłek podjęty w realizacji rekonstrukcji srebrnego ołtarza odznaczył okolicznościowym numizmatem za zasługi dla archidiecezji wrocławskiej Piotra Oszczanowskiego, dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu, oraz Jacka Witeckiego, kustosza z Muzeum Narodowego we Wrocławiu, którego praca prowadzona przy inwentaryzacji skarbca katedralnego zapoczątkowała proces powrotu ołtarza. Abp Józef Kupny wręczył ponadto okolicznościowe pamiątki konserwatorom Muzeum Narodowego we Wrocławiu pracującym przy rekonstrukcji ołtarza i konserwatorom, którzy podjęli się renowacji prezbiterium katedry wrocławskiej.

Ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz parafii katedralnej, przypomniał dzieje ołtarza. Wyraził wdzięczność abp. Józefowi Kupnemu i wszystkim osobom zaangażowanym w prace przy ołtarzu, a także w prezbiterium (firma Rodonit, nadzorujący prace Maciej Małachowicz, Sonia Stawowska i Krzysztof Stawowski).

Podczas uroczystości zabrzmiało m.in. „Magnificat” Tomasza Sztolcera w wykonaniu Stolzer Ensambe oraz Scholi Cantorum Silesiensis; dr Bogusław Raba zaprezentował organowy utwór Moritza Brosiga. Wystąpili również Cantores Minores Wratislaviensis pod dyr. Piotra Karpety.

W spotkaniu wzięli udział biskupi z Wrocławia, Legnicy, Gliwic, przedstawiciele Kościoła greckokatolickiego, prawosławnego, ewangelicko-augsburskiego; obecnie byli między innymi przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Sejmu i Senatu, władz samorządowych i terytorialnych, a także Fundacji KGHM Polska Miedź – która wraz z Gminą Wrocław jest sponsorem rekonstrukcji dzieła. Uroczystość prowadzili dziennikarze Radia Rodzina – Patrycja Jenczmionka-Błędowska i Mateusz Cieniawski.

O historii ołtarza i jego powrotu czytaj TUTAJ.

Ołtarz zostanie poświęcony przez abp. Józefa Kupnego w czasie Mszy św. pasterskiej o północy, w Noc Bożego Narodzenia.