Środowisko akademickie Papieskiego Wydziału Teologicznego świętowało wspomnienie św. Tomasza z Akwinu

W homilii biskup pomocniczy świdnicki Adam Bałabuch podkreślił, że ważne jest, by w codziennym hałasie słów, które do nas docierają, wyłowić Słowo Boga, które jest obecne pośród nas, które ma się stawać drogą, światłem i życiem. - Powinniśmy dokładać wszelkich starań, by być pilnymi słuchaczami Słowa Bożego. Bo ma ono nieporównywalne znaczenie w porównaniu do każdego innego, ludzkiego słowa - zwrócił uwagę.

Podkreślił, że Słowo Boże jest żywe, skuteczne i przenikające nasze życie. - To słowo, które powinno odmieniać nasze życie, które powinno wyzwalać nas z naszych ludzkich słabości, które niesie w sobie moc Boga, Bożą miłość, Boże życie, przebaczenie i wyzwolenie. Słowo Boże ma rzeczywiście moc sprawiać w nas to, co obwieszcza. Stanowi zatem ogromną szansę dla każdego z nas, otwiera przed nami zupełnie nowe perspektywy, dlatego powinniśmy wyczekiwać na Słowo Boże, pragnąc tego słowa w naszym życiu jak "ziemia zeschła, spragniona, łaknąca wody" - nauczał. Odrzucenie tego słowa to niepowetowana strata. To o wiele więcej jak stracić najcenniejszą materialną rzecz.

  Homilię w katedrze wrocławskiej wygłosił bp Adam Bałabuch. Karol Białkowski /Foto Gość

Bp Bałabuch zauważył, że możemy być różnymi słuchaczami Słowa Bożego i odmienną postawę możemy przyjąć wobec Bożego orędzia. Jest to opisane w przypowieści o Bożym Siewcy. Droga, ma którą pada ziarno oznacza postawę człowieka, dla którego docierające do niego słowa są tylko dźwiękami, nie przebijają się do jego umysłu i serca, człowieka, który nie otwiera się na to Słowo i na tego, który je wypowiada. Dlatego nie przynosi żadnego owocu.

- Słowo, które pada na skałę oznacza człowieka, który usłyszane słowo z radością przyjmuje, ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. (...) Brakuje mu wytrwałości. Przyjmuje Słowo Pana z gotowością i zapałem, ale gdy przychodzą trudności, szybko się załamuje i zniechęca - tłumaczył. - Człowiek o takie postawie także nie przeżywa nigdy radości zbierania owoców.

Ziarno posiane między ciernie oznaczają tego, kto słucha Słowa, ale troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają je tak, że zostaje bezowocne. - Słucha, ale nie pozwala, by to Słowo go w całości ogarnęło. Dlatego troski doczesne nie pozwalają temu słowu zaowocować.

- Wreszcie posiane na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha, je rozumie i wydaje plon. (...) Poddaje się miłości Boga, powierza się Bożemu Słowu, temu, który to Słowo do niego kieruje. Dlatego to Słowo zaczyna żyć, wypuszczać korzenie i kiełkować. Słowo Boże staje się wówczas światłem i drogowskazem. Dzięki temu nowe życie zaczyna się w nim pięknie rozwijać, ale także objawiać wobec innych.

Bp Adam Bałabuch zwrócił uwagę, że tam gdzie życie nie jest związane ze Słowem Boga, tam słabnie także wiara człowieka i ten zaczyna się gubić i chodzić własnymi drogami. Dlatego tak ważne jest również rozważanie Słowa na wzór Maryi i uczynienie z tego Słowa naszej modlitwy. - (...) Słowo Boże jest więc obecne w nas i niech będzie obecne z całym swym bogactwem. W nim przeglądajmy się jak w zwierciadle. Niech stanie się fundamentalną treścią naszego życia. Mądrość Słowa niech inspiruje wszystkie nasze myśli, słowa i czyny. Nich sprawia, że będziemy przepełnieni wdzięcznością i uwielbieniem Boga - zakończył.

Posłuchaj całej homilii:

Druga część uroczystości odbyła się w auli PWT. Jej uczestnicy najpierw obejrzeli przygotowany przez studentów spektakl pt. "Powrót syna marnotrawnego". Następnie głos zabrał rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego, ks. prof. Włodzimierz Wołyniec. Wykład okolicznościowy pt. "Ontologia trynitarna i poznanie teologiczne w ujęciu św. Tomasza z Akwinu" wygłosił ks prof. Giulio Maspero za Papieskiego Uniwersytetu Santa Croce. Na zakończenie spotkania Wielki Kanclerz Papieskiego Wydziału Teologicznego, abp Józef Kupny podziękował uczestnikom wydarzenia za wspólne świętowanie.

  Okolicznościowy wykład wygłosił ks prof. Giulio Maspero za Papieskiego Uniwersytetu Santa Croce. Karol Białkowski /Foto Gość

Ostatnim akcentem święta Papieskiego Wydziału Teologicznego było poświęcenie i nadanie imienia jednej z odnowionych z sal PWT imienia Sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza.