Godzina Łaski w katedrze wrocławskiej. Czuwanie z Niepokalaną

Czuwanie otwarły słowa z „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” św. Ludwika Marii Grignion de Montfort (1673–1716):

 „Bóg Ojciec zebrał wszystkie wody i nazwał je morzem. Utworzył On też zbiornik wszystkich swoich łask i nazwał go Maryją. Bóg Najwyższy posiada skarbiec, składnicę bardzo bogatą, w której zamknął wszystko, co piękne, cenne, rzadkie i kosztowne, nawet Syna swego; a tą przebogatą skarbnicą jest właśnie Maryja, którą święci nazywają Skarbcem Pana, z którego pełności bogactwa spływają na ludzkość”.

  W południe w katedrze wrocławskiej. Agata Combik /Foto Gość

Klerycy przypomnieli – słowami św. Ludwika – że Syn Boży dał swojej Matce wszystko, co swym życiem i śmiercią wysłużył. „Uczynił Ją Szafarką tego wszystkiego, co Ojciec Mu dał w dziedzictwie. Przez Nią daje swoim członkom udział w swych zasługach i cnotach i przez Nią rozdaje łaski swoje. Maryja jest Jego tajemniczym kanałem, przewodem, przez który łagodnie a obficie płyną bogactwa Jego miłosierdzia” – usłyszeli zebrani.

„Ty, co nie zwątpiłaś nigdy w Słowo Ojca Stworzyciela, pokonałaś Ojca kłamstwa,
nowa Ewo zawsze wierna Ty w ogrodzie się przechadzasz, słuchasz głosu Oblubieńca, naucz nas wybierać życie, któraś życie dała Słowu” – modlili się słowami pieśni.
8 grudnia w wielu wspólnotach i parafiach – na przykład w Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła we Wrocławiu – wierni składają akt oddania się Maryi według formuły zaproponowanej przez św. Ludwika.