23 marca przypada wspomnienie św. Rafki, zakonnicy z Libanu. Dzięki współpracy Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce, obecnie z siedzibą we Wrocławiu, i Wydawnictwa "Sumus" do rąk polskich czytelników trafia najważniejsza książka w literaturze arabskiej o św. Rafce.
Książka „Serce Krzyża. Św. Rafka”, której autorem jest o. Antoni Szybli OLM (z Zakonu Libańskich Maronitów), to niezwykle cenna pozycja.
– W 2019 r. Maronicka Fundacja Misyjna otrzymała pełnomocnictwo od sanktuarium św. Rafki, które pozwala na korzystanie z materiałów w języku arabskim dotyczących św. Rafki – mówi prezes fundacji. – Jest to najważniejsza książka w literaturze arabskiej na temat tej libańskiej świętej; przetłumaczona obecnie na język polski. Powstała na podstawie opowieści samej Rafki, które notowała jej przełożona, w oparciu o zachowane rękopisy. Na pewno będzie bardzo pomocna w poznaniu tej świętej, którą św. Jan Paweł II przedstawił światu jako wzór dla wiernych w wielkim umiłowaniu Eucharystii. W Polsce o wiele bardziej znany jest św. Szarbel, ale także św. Rafka ma swoich czcicieli; jej relikwie, wystawione do publicznego kultu, znajdują się u nas w siedmiu miejscach.
Książkę można już zamawiać TUTAJ. Część pieniędzy z jej sprzedaży zostanie przeznaczona na pomoc chrześcijanom w Libanie, a zwłaszcza na potrzeby domu opieki przy sanktuarium św. Rafki w Libanie.
Przełożona spisuje słowa św. Rafki. Maronicka Fundacja MisyjnaŚwięta Rafka urodziła się 29 czerwca 1832 r. w Himlaya, w wiosce położonej w dystrykcie Metn (Al-Matin), jako jedyne dziecko Murada Sabera el-Szobok er-Rejis i Rafki Gemayel. Otrzymała od rodziców staranne wychowanie religijne. Kiedy jej mama zmarła w 1839 r., w jej życiu zaczął się trudny czas. Ojciec, który popadł w poważne kłopoty finansowe, w 1843 r. zdecydował się oddać córkę na służbę do Libańczyka Asada al-Badałego, do Damaszku w Syrii. Do domu wróciła w 1847 roku. Mimo oporów ze strony rodziny wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi w Bikfaya. Pracowała w kuchni, była następnie nauczycielką katechizmu i wychowawczynią w szkołach prowadzonych przez jej zgromadzenie. Założyła szkołę dla dziewcząt w Maad.
Po modlitwie i rozeznaniu wstąpiła do Zakonu Libańskich Mniszek Maronickich, gdzie przyjęła imię Rafka. Prosiła Boga o dar udziału w zbawczej męce Chrystusa. Jej modlitwy zostały wysłuchane. Liczne cierpienia łączyła z ofiarą Jezusa. Odznaczała się wielką miłością Eucharystii.
Zmarła 23 marca 1914 roku. Za jej wstawiennictwem Bóg nieustannie obdarza ludzi wieloma łaskami.
Święta Rafka została beatyfikowana 17 listopada
Godna podziwu Siostro Rafko, pokorny i autentyczny obrazie Chrystusa ukrzyżowanego, dziękujemy Ci. O ile nie dodałaś niczego do jedynego i obfitego odkupienia Pana Jezusa, zostawiłaś nam poruszające świadectwo tajemniczej i bolesnej współpracy we wprowadzaniu w życie owoców tego odkupienia. Niech uczniowie Chrystusa, gdziekolwiek są dzisiaj, i Twoi libańscy rodacy, tak mocno doświadczeni przez dziesięć lat konfliktów, czerpią z Twojego życia cierpienia i chwały ewangeliczną odwagę ofiarowania, nadziei, przebaczenia i miłości.
św. Jan Paweł II (Rzym, 16 listopada 1985 r.)