Rok Ignacjański. Na początku była rana przejdź do galerii

Rok Ignacjański (trwający od 20 maja 2021 r. do 31 lipca 2022 r.) będziemy przeżywali pod hasłem „W Chrystusie ujrzeć wszystko na nowo”. Pragniemy prosić o łaskę widzenia tego wszystkiego, co się dzieje, co się będzie działo w naszym życiu w Jego świetle, w Bożej perspektywie – mówił o. Józef Birecki SJ, przewodnicząc Mszy św. inaugurującej jubileuszowy czas w parafii pw. św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu.

Zobacz zdjęcia:

O. Jan Konior SJ przypomniał w homilii o wydarzeniu z 20 maja 1521 r., kiedy Ignacy doznał rany podczas bitwy o Pampelunę, oraz o procesie przemiany życia, jaki dokonał się w nim w trakcie rekonwalescencji. „Światowy” rycerz wyciszył się wtedy, rozczytał w żywotach świętych, nauczył rozeznawania myśli pochodzących od ducha złego i ducha dobrego. „Co to za nowe życie, które rozpoczynam”? – pytał sam siebie. – Źródłem jego przemiany był sam Chrystus, bo tylko w Chrystusie można zobaczyć wszystko nowe – stwierdził o. Jan.

Mówił o trzech wymiarach przeżywania jubileuszu przez jezuitów: radości, odnowieniu i nawróceniu; o wielkiej pasji św. Ignacego – który chciał wszystko czynić „na większą chwałę Bożą”. – Powiedział kiedyś, że potrafi odnaleźć Boga w liściu pomarańczy – wspomniał, przypominając zawarte w jednym z listów słowa św. Ignacego o tym, że należy się ćwiczyć przy Panu „w rozmowie, w chodzeniu, patrzeniu, smakowaniu, słuchaniu, myśleniu oraz we wszystkich czynnościach”.

Jak dziś jezuici powinni przeżywać „twórczą wierność” swojemu charyzmatowi, jak wracać do korzeni? – pytał. Przypomniał, że w centrum wszystkiego, według Ignacego, jest Jezus. Uczył „czuć z Kościołem”, „być z Kościołem”. – Żył w tym samym czasie, co Marcin Luter. Luter też chciał odnowić Kościół, ale bez jedności z Rzymem, a Ignacy tę jedność zachował i podtrzymywał – zauważył o. Jan. Przypomniał, że fundamentalnym doświadczeniem dla Ignacego było przeżycie nad brzegiem rzeki Cardoner, przy której znajdowała się grota w pobliżu Manresy. Otrzymał wówczas od Boga dar szczególnego oświecenia, zrozumienia „wszystkich spraw Boskich i ludzkich”. Przedtem jednak doświadczył długich udręk duchowych, łącznie z myślami samobójczymi. Dogłębnie przeżył swoją grzeszność.

– Obyśmy pozwolili Panu Bogu dokonać naszego nawrócenia – mówił o. Jan, nawiązując do listu generała jezuitów, wystosowanego z okazji jubileuszu.

W czasie Mszy św. kilkanaście osób zostało włączonych do grona parafialnych lektorów.

W programie modlitewnego czuwania był czas na świadectwa, składane przez osoby korzystające z rekolekcji ignacjańskich, medytację według metody św. Ignacego prowadzoną przez Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego, adorację Najświętszego Sakramentu i modlitwę dziękczynienia prowadzoną przez DA "Dach".

Oto świadectwa osób, które uczestniczyły w Ćwiczeniach Duchowych zaproponowanych przez św. Ignacego.

Rozpoczęcie Roku Ignacjańskiego - świadectwa
Parafia pw. św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu

Więcej wkrótce w papierowym wydaniu GN