Rodzina franciszkańska jest zróżnicowana. Jest gałąź męska, czyli tzw. pierwszy zakon, gałąź żeńska – siostry klaryski – nazywana drugim zakonem oraz zakon świeckich, tzw. tercjarze. Wszystkich łączy jeden charyzmat wywodzący się od św. Franciszka z Asyżu. Ideę życia Ewangelią w stanie świeckim Biedaczyna z Asyżu zapoczątkował w 1221 roku, pisząc „List do wiernych”. – Ten list jest pierwszym przyczynkiem do powstania wspólnoty franciszkanów dla świeckich, chcących żyć ideałami franciszkowymi, którzy na początku nosili nazwę Bracia i Siostry od Pokuty. Zaangażowanie świeckich w Trzeci Zakon Franciszkański było wyprzedzeniem myśli Soboru Watykańskiego II w obudzeniu laikatu – wyjaśnia br. Tomasz Kryger, kapucyn, asystent Regionu Wrocławskiego FZŚ.