Ks. Wojciech Bujak podczas Mszy św. rozpoczynającej czuwanie mówił o specyfice listopadowych dni, które niosą w sobie zadumę i tęsknotę za wiecznością.

– Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina nam o celu naszego życia – o niebie. To czas, kiedy odkrywamy to, co będziemy czynić w niebie: uwielbienie – zauważył. – Czeka nas spotkanie z Bogiem, który będzie nas nieustannie zachwycał, doświadczał swoją miłością; nieustannie będziemy odkrywać „szerokość, długość i wysokość” Jego miłości…

Zdjęcia:

GOŚĆ NIEDZIELNY DODANE 05.11.2021

Ogień dwóch Serc w Oleśnicy

​Całonocne czuwanie katolickich wspólnot archidiecezji wrocławskiej trwa w oleśnickiej bazylice pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty.  

Podkreślił, że do nieba trafia się dzięki wierze. Podczas czuwania „Ogień dwóch Serc” doświadczamy spotkania z sercem Jezusa i sercem Maryi – spotkania, które ma przemieniać też nasze serca. One się zmieniają pod wpływem przebywania z Jezusem, w Jego obecności. Czas modlitwy to chwile ożywiania więzi, jakie nas z Nim łączą, czas, kiedy On może w tajemniczy sposób napełniać nas swoją miłością.

Ks. Wojciech zauważył, że przychodzimy do kościoła zwykle z jakimś swoim „bagażem”, jako osoby w pewien sposób przez życie doświadczone, „potłuczone”. Zmagamy się z różnymi problemami, których rozwiązania nie dostrzegamy.

– Może miesiącami, latami walczę z jakimś złem, z grzechem, słabością? – mówił, zachęcając, by mimo nie dostrzegania owoców tej „walki” uchwycić się Bożej obietnicy. Bóg może zaingerować, odmienić nasze życie. – Może to czas, byś zostawił Jezusowi rzeczy, z którymi się zmagasz? Nie musisz dźwigać tego plecaka sam – przekonywał.

  Nabożeństwo ewangelizacyjne. Agata Combik /Foto Gość

Po Eucharystii rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu. Uczestnicy spotkania odmówili Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa i wzięli udział w nabożeństwie ewangelizacyjnym prowadzonym przez Ruch Światło-Życie. Nabożeństwo ukazywało Bożą miłość, ludzki grzech i wybawienie nas z niego przez Chrystusa; zakończone było zawierzeniem swojego życia Panu Jezusowi, jako osobistemu Panu i Zbawicielowi.

Zuzanna podzieliła się świadectwem swojej wytrwałej modlitwy o nawrócenie męża. Mówiła o niespodziewanym dla niej doświadczeniu zniechęcenia, zwątpienia, bycia nie wysłuchaną, smutku i beznadziei. Pomogło jej świadectwo pewnej kobiety, która – choć opuszczona przez swojego męża – potrafiła odkryć Bożą miłość i opiekę; to, jak Bóg ze zła potrafi wyprowadzić dobro. Pomocą okazała się również modlitwa różańcowa. Choć zewnętrznie w życiu Zuzanny nic się nie zmieniło, odzyskała radość życia i pokój.

Czuwanie – prowadzone przez różne wspólnoty – potrwa przez całą noc. Zakończy je poranna Msza św. o 6.15 i zwierzenie parafii pod opiekę Serc Jezusa i Maryi.