Biskup Jacek w homilii zwrócił uwagę, że św. Piotr, pierwszy z apostołów, reprezentuje Kościół hierarchiczny - jest gwarantem stałości, natomiast św. Paweł reprezentuje Kościół charyzmatyczny. - Z jednej strony fundament, a z drugiej powiew Ducha Świętego - mówił.

Nawiązując do odczytanego fragmentu Ewangelii zaznaczył, że Chrystus zaprasza nas w okolice Cezarei Filipowej, by tam prowadzić dialog z uczniami. Podkreślił, że to nie jest miejsce przypadkowe. Były tam wówczas ruiny najstarszej pogańskiej świątyni poświęconej Panowi, bożkowi pasterzy. - Zatrzymują się w tym miejscu, w którym już coś się zakończyło. Dla wielu było to coś niemożliwego. Świątynia, która była sławna, legła w ruinę. I w tym miejscu Jezus prowadzi dialog z uczniami - zaznaczył.

Odpowiedzi uczniów na pytanie: "Za kogo ludzie Mnie uważają?" świadczą, że Syn Człowieczy jest Kimś ważnym. Gdy pyta: "Za kogo wy Mnie uważacie", Piotr w imieniu dwunastu wyznaje wiarę. - Po tym wyznaniu wiary, wiary w Bóstwo Jezusa Chrystusa, Jezus ustanawia prymat Piotra. Zapowiada coś nowego, trwałego, niezwykłego - "zbuduję mój Kościół na Tobie Piotrze, na człowieku słabym, kruchym, (...) a bramy piekielne go nie przemogą - zaznaczył.

Bp Jacek podkreślił, że łatwo zobaczyć, kiedy Piotr jest skałą i opoką. - Zawsze, kiedy jest w jedności z Chrystusem. Ilekroć Piotr odchodzi, ta skała staje się krucha - dodał. Ilekroć dokonują się trudne rzeczy w życiu Piotra, Bóg wskazuje, że to jest Jego Kościół. (...) Ten prosty rybak został wybrany na skałę, na której zbudowany jest Kościół Jezusa Chrystusa.

Następnie hierarcha mówił o św. Pawle. Zaznaczył, że jeszcze był on wykształconym erudytą. Zaznaczył, że z momentem nawrócenia Szawła,  Pan wybrał sobie tego człowieka jako narzędzie. On miał zanieść Jego słowo do pogan. - Paweł staje się apostołem narodów - wyjaśniał.

- Doświadczenie spotkania z Jezusem Chrystusem, zarówno u Piotra jak i Pawła, oraz ogrom miłości, której doświadczyli sprawiają, że nie są w stanie zachować jej dla siebie. Dzielą się nią. Wszystko po to, by powiedzieć: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem". Obydwaj - dwa filary Kościoła  oddają życie za Chrystusa.

Następnie ksiądz biskup zaznaczył, że dzięki wierze, którą otrzymaliśmy na chrzcie świętym, żyjemy w Kościele Chrystusowym. - I dalej działa Piotr - papież, i dalej działa Paweł - powiew Ducha Świętego. Dziś Jezus zaprasza nas przed współczesną Cezareę Filipową, przed świątynię bogów pogańskich i pyta "za kogo ludzie mnie uważają?", a raczej "czy ja jestem ludziom jeszcze potrzebny?" (...). Ale dziś pyta Jezus każdego z nas: "Kim dla ciebie jest Syn Człowieczy?. Kim jest dla mnie Jezus Chrystus na tym etapie życia, na którym jestem? Czy jest Mesjaszem, a jeśli tak, to czy przyjmuję Jego słowo, czy nim żyję i czy dzielę się nim z innymi? - pytał.

Podkreślił, że św. Piotr uczy nas przede wszystkim postawy wierności względem Chrystusa. I chociaż wiemy, że w jego życiu było wiele upadków, tak naprawdę nigdy od Niego nie odszedł. - Piotr to człowiek, który pokazuje, jak walczyć ze sobą, jak pokonywać swoje słabości, by w końcu powiedzieć - to jest Pan!

Zaznaczył, że droga Piotra nie była łatwa, bo była przepełniona doświadczeniem własnej słabości. - To właśnie na jego przykładzie Bóg nam pokazuje, że Kościół jest Jego dziełem. Gdyby był tylko dziełem Piotra, to już dawno by się rozpadł. A Piotr pokazuje nam, że w życie Kościoła wpisana jest także ludzka słabość i grzech - przekonywał. - Są takie momenty, że chcielibyśmy Kościoła bezgrzesznego, ale niestety w Kościele są ludzie, którzy ulegają ludzkim słabościom. Pięknie komentuje to św. Augustyn: "ludzką rzeczą jest grzeszyć, ale szatańską w tym grzechu trwać". (...) Kościół jest grzeszny naszą słabością, ale jest też święty Chrystusem i tymi, którzy za Nim poszli.

Na koniec dodał, że w dzisiejszym świecie jesteśmy posłani, by ożywiać wiarę we wspólnocie Kościoła. - Duch Święty daje nam moc, byśmy przemieniali oblicze tej ziemi i czynili ten Kościół bardziej Boży. I wreszcie musimy pamiętać o wymiarze misyjnym - przekonywał i zwrócił uwagę, że najtrudniejsze jest ewangelizowanie w środowiskach sobie najbliższych. - Ważne jest to, abyśmy mogli powiedzieć kiedyś: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem".

Posłuchaj całej homilii:

Na zakończenie Mszy św. bp Jacek odczytał dekret Stolicy Apostolskiej o ustanowieniu odpustów. Oto jego treść:

Penitencjaria Apostolska dla wzmocnienia pobożności wiernych i ich duchowego zdrowia, na mocy szczególnych uprawnień otrzymanych od Ojca Świętego Franciszka z Bożej Opatrzności Papieża w Chrystusie, uwzględniając niedawno skierowaną prośbę przez Ekscelencję Józefa Piotra Kupnego, Arcybiskupa Metropolitę Wrocławskiego, wraz z Rektorem Kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła we Wrocławiu, z niebieskiego skarbca Kościoła, łaskawie udziela Odpustu Zupełnego, możliwego do uzyskania przez wszystkich i poszczególnych wiernych, który może także być ofiarowany jako wsparcie dla dusz wiernych przebywających w Czyśćcu – jeśli szczerze się nawracając, wyspowiadani i wzmocnieni Komunią Świętą, wspomniany Kościół Rektoralny pobożnie nawiedzą na sposób pielgrzymi i tam wezmą udział w świętych obrzędach lub przynajmniej przez odpowiedni czas oddadzą się pobożnemu rozmyślaniu i zakończą je Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary, wezwaniami do Matki Bożej i Świętych Apostołów Piotra i Pawła w dniach:

- 25 stycznia, w Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła, 

- 22 lutego, w dniu Święta Katedry św. Piotra,

- 29 czerwca, w Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła,

- jeden raz w roku w dniu dowolnie wybranym przez poszczególnych wiernych,

- ilekroć będą uczestniczyć w świętym pielgrzymowaniu, które tam będzie miało miejsce.

Wierni starsi, chorzy i wszyscy, doświadczający poważnej przeszkody we wskazanych wyżej dniach będą mogli dostąpić Odpustu zupełnego, jeśli, po wzbudzeniu obrzydzenia do jakiegokolwiek grzechu i po wzbudzeniu intencji spełnienia, skoro tylko będzie to możliwe, trzech zwykłych warunków, przed jakimkolwiek świętym obrazem połączą się duchowo z pielgrzymką lub świętymi obrzędami ofiarując swoje modlitwy, cierpienia i niewygody własnego życia miłosiernemu Bogu. 

Zatem, aby dostęp do łaski Bożej – możliwej do uzyskania przez klucze Kościoła – stał się z racji miłości pasterskiej łatwiejszy, ta sama Penitencjaria usilnie prosi, aby Rektor kościoła i kapłani, obdarzeni odpowiednią władzą do słuchania spowiedzi, chętnie i wielkodusznie poświęcali się sprawowaniu Sakramentu Pokuty. 

Niniejszy Dekret obowiązuje przez siedem lat. Niezależnie od jakichkolwiek przeciwnych rozporządzeń.

W Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 17 lutego 2022 r.

Maurus Kard. Piacenza
Penitencjarz Większy